ေနရာေပ်ာက္ေနတဲ့ ရတနာ မုဆိုးမ်ား

ခင္ၾသ| June 6, 2012 | (ဧရာ၀တီ)

---

မိုးထိ-မိုးမိေတာင္ တႏိုင္တပိုင္ ေရႊတူးသမားမ်ား လုပ္ပိုင္ခြင့္ ျပန္ရေရး ဆႏၵျပေနစဥ္ (ဓာတ္ပံု - ခင္ၾသ / ဧရာဝတီ)

“လက္၀ါးႀကီးအုပ္ အရင္းရွင္ ကုမၸဏီစ႐ိုက္ အလိုမရွိ … အလိုမရွိ”
“ဒီမိုကေရစီ စီးပြားေရးစနစ္ ေအာင္ရမည္… ေအာင္ရမည္ …”
အဲဒီ ေႂကြးေၾကာ္သံေတြဟာ တေတာလံုး တေတာင္လံုး ညံ႐ံုမက ေဘးပတ္၀န္းက်င္ ေတာင္ေတြဆီက ပဲ့တင္သံေတြကလည္း ဆႏၵထုတ္ေဖာ္ေနတဲ့ အလုပ္သမားေတြကို အားေပးအားေျမာက္ ျပဳေနသေယာင္ ထင္ရပါတယ္။ မိမိတို႔ အလိုဆႏၵအတိုင္း ေႂကြးေၾကာ္သံေတြ ေအာ္ဟစ္ေႂကြးေၾကာ္လုိက္၊ ျမန္မာႏိုင္ငံေတာ္သီခ်င္းကို ေအာ္ဟစ္ သီဆိုလုိက္ လုပ္ေနၾကတဲ့ သူတို႔ မ်က္ႏွာမွာေတာ့ မခံခ်င္မႈ၊ နာက်င္မႈနဲ႔ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေတြ ေတြ႔ျမင္ေနရတယ္။
အခ်ိန္က ဇြန္လ ၁ ရက္ေန႔ မနက္ ၁၀ နာရီ ေက်ာ္ေက်ာ္ေလာက္၊ ေနရာက မႏၲေလးတိုင္းေဒသႀကီး ရမည္းသင္းၿမိဳ႕နယ္ အတြင္းမွာရွိတဲ့ မိုးထိ-မိုးမိေတာင္ ေရႊသတၱဳတူးေဖာ္ေရး ပင္မစခန္းေရွ႕မွာ ျဖစ္ပါတယ္။ မိုး ခပ္ဖြဲဖြဲ ရြာလိုက္၊ ေန ပြင့္လိုက္၊ မိုးအံု႔လိုက္ျဖစ္ေနတဲ့ ရာသီေအးေအးထဲမွာကိုပဲ မိုင္းလုပ္သားေတြကေတာ့ တက္ႂကြေနၾကပါတယ္။ မိုးထိ-မိုးမိေတာင္ ေရႊသတၱဳတူးေဖာ္ေရးကို ႏိုင္ငံေတာ္နဲ႔ အက်ိဳးတူ ပူးေပါင္းေဆာင္ရြက္ခြင့္ ရရွိထားတဲ့ အမ်ိဳးသား ႀကီးပြားတိုးတက္ေရး ကုမၸဏီက မူလေရာက္ရွိ လုပ္ကိုင္ေနသူ ေရႊတြင္းလုပ္သားေတြရဲ႕ တႏိုင္တပိုင္ အင္းေတြကို ၿပီးခဲ့တဲ့ ဧၿပီလကစၿပီး လုပ္ခြင့္ ပိတ္သိမ္းခဲ့ရာမွာ လုပ္သားမ်ားက အခုလို ဆႏၵထုတ္ေဖာ္ ေတာင္းဆိုေနၾကျခင္း ျဖစ္ပါတယ္။
“စက္ေတြရပ္ထားရတာ တလေက်ာ္ၿပီ။ အင္းသမားေတြလည္း အလုပ္မရွိၾကဘူး။ ျပန္တဲ့သူလည္း ျပန္ကုန္ၿပီ။ က်ေနာ္တို႔ကေတာ့ ျပန္ရင္လည္း ရြာမွာ ဘာမွလုပ္စားစရာ မရွိဘူး။ ဒီမွာပဲ ျပန္လုပ္ခြင့္ရခ်င္တယ္” လို႔ ဆႏၵထုတ္ေဖာ္ေနတဲ့ စက္လုပ္ငန္းရွင္တဦးက ဆိုတယ္။
ရမည္းသင္း ေရႊေတာဆိုတာ ေရႊမုဆိုး၊ ရတနာ မုဆိုးေတြၾကားမွာ ထင္ေပၚခဲ့တာ သိပ္မၾကာေသးသလို ျမန္မာျပည္အရပ္ရပ္က ေန႔ျခင္းညျခင္း ႀကီးပြားလိုသူေတြ၊ ပံုမွန္၀င္ေငြမ်ိဳးထက္ ေသေျမႀကီး ရွင္ေရႊထီးလို႔ သေဘာထား စြန္႔စြန္႔စားစား လုပ္လိုသူေတြကလည္း အညာၿမိဳ႕တၿမိဳ႕ျဖစ္တဲ့ ရမည္းသင္းၿမိဳ႕ကို တဖြဲဖြဲ ေရာက္ရွိလာၾကပါတယ္။
“က်ေနာ္တို႔ ေရာက္ေတာ့ ၂၀၀၆ ေလာက္။ ဒီမွာ လူလည္း ဒီေလာက္ မမ်ားေသးဘူး။ ရွာလို႔ေကာင္းသလို ရလည္း ရတယ္။ ေနာက္ပိုင္း လူေတြမ်ားလာတယ္။ ၿပီးခဲ့တဲ့ႏွစ္ကစၿပီး အခုကုမၸဏီက ကန္ထ႐ိုက္ရသြားတယ္။ စစျခင္းေတာ့ ရလာတဲ့ ေရႊကို ကုမၸဏီတ၀က္၊ က်ေနာ္တို႔ တ၀က္ႏႈန္းနဲ႔ လုပ္ၾကေသးတယ္။ သႀကၤန္ၿပီးေလာက္မွာ က်ေနာ္တို႔ကို လံုး၀ လုပ္ခြင့္မေပးေတာ့ဘူး။ ကုမၸဏီမွာ ၀န္ထမ္းျပန္လုပ္ပါဆိုတဲ့ ပံုစံမ်ိဳး ေခၚတယ္။ အဲလိုကေတာ့ က်ေနာ္တို႔လည္း လက္မခံႏိုင္ဘူး။ ဒီေနရာကို က်ေနာ္တို႔ အရင္ေရာက္တာ။ လမ္းကအစ က်ေနာ္တို႔ စထြင္ခဲ့ရတာ။ အရင္လို လုပ္ခြင့္ပဲ ျပန္လိုခ်င္တယ္” လို႔ ေရႊတြင္းလုပ္သားတဦးက သူ႔လိုလားးခ်က္ကို ေျပာပါတယ္။
အမ်ိဳးသား ႀကီးပြားတိုးတက္ေရး ကုမၸဏီက တႏိုင္တပိုင္လုပ္ခြင့္ေတြ မပိတ္ခင္အထိ မိုးထိ-မိုးမိေတာင္ ေရႊေတာမွာ ေရႊတြင္းလုပ္သား၊ စက္လုပ္သားနဲ႔ ေစ်းေရာင္းေစ်း၀ယ္သူေတြ အပါအ၀င္ စုစုေပါင္း လူဦးေရ ၅ သိန္းခန္႔ရွိတယ္လို႔ ခန္႔မွန္းရပါတယ္။ အခု လုပ္ခြင့္ ပိတ္လိုက္တဲ့အခ်ိန္ကစၿပီး ျမန္မာျပည္အႏွံ႔က လူေတြ ကိုယ့္ရပ္ကိုယ့္ရြာ ျပန္ၾကရာမွာ လူဦးေရ ၂ သိန္းခန္႔ေတာ့ က်န္ရွိဦးမယ္လို႔ သိရပါတယ္။
“တခ်ိဳ႕ကလည္း ဒီမွာရတဲ့ အရင္းအႏွီးပိုက္ၿပီး ကိုယ့္ရပ္ကိုယ့္ရြာ ျပန္ၾကတယ္။ တခ်ိဳ႕ကလည္း ပင္ေလာင္းဘက္ ေရႊ႕ၾကတယ္။ ေရနံေမွာ္ေတြဘက္ သြားတဲ့သူေတြလည္း ရွိတယ္” လို႔ မိုးမိ-မိုးထိ ေရႊေတာမွာ စားေသာက္ဆိုင္ဖြင့္ထားတဲ့ ကိုစိုင္းလူက ေျပာပါတယ္။
ကိုစိုင္းလူတို႔ မိသားစု ကုိယ္တိုင္ကလည္း မိုးကုတ္ၿမိဳ႕ဇာတိျဖစ္ၿပီး မိုးကုတ္မွာ ေက်ာက္တြင္းလုပ္ငန္းေတြ ေခတ္ေကာင္းစဥ္က စားေသာက္ဆိုင္ဖြင့္ခဲ့သလို၊ မိုးကုတ္ေက်ာက္တြင္း လုပ္ငန္းေတြကို ဖက္စပ္စနစ္ ေျပာင္းၿပီးတဲ့ေနာက္ လုပ္ငန္းေတြ ေႏွးေကြးသြားခ်ိန္မွာ မိုင္းရွဴးရတနာေျမကို ေရႊ႕ခဲ့ရတယ္လို႔ သိရပါတယ္။
“မိုင္းရွဴးမွာလည္း ဖက္စပ္စနစ္ ေျပာင္းလိုက္ေတာ့ ဒီကို ေရာက္လာၾကတာပဲ။ ခုလည္း ကုမၸဏီက တႏိုင္တပိုင္ လုပ္ခြင့္မေပးဘူး၊ ကုမၸဏီ၀န္ထမ္းပဲ လုပ္ရမယ္ဆိုရင္ ဒီက လူေတြလည္း ေရႊထြက္တယ္၊ ေရနံထြက္တယ္၊ ေက်ာက္ေကာင္းထြက္တယ္ ၾကားတဲ့ ေနရာတခုကို ေျပာင္းၾကမွာပဲ။ သူတို႔ကို မွီခိုၿပီး ေစ်းေရာင္းရတဲ့ က်ေနာ္တို႔လည္း သူတို႔နဲ႔အတူ လုိက္ေျပာင္းေရႊ႕ရမွာပဲ” လို႔ ကိုစိုင္းလူက ေျပာပါတယ္။
မိုးထိ-မိုးမိေတာင္ဟာ ပင္လယ္ေရျပင္အထက္ အျမင့္ေပ ၄၆၀၇ ေပမွာ ရွိၿပီးေတာ့ ရမည္းသင္းခ႐ိုင္အတြင္းမွာ အျမင့္ဆံုးေတာင္ ျဖစ္ပါတယ္။ မိုးထိ-မိုးမိေတာင္ရဲ႕ ေရႊသတၱဳ ထုတ္ယူႏိုင္စြမ္းဟာ ႏွစ္ေပါင္း ၅၀ အထိ ရွိၿပီးေတာ့ ျမန္မာႏိုင္ငံမွာ ေရႊသတၱဳအမ်ားဆံုး ထြက္ရွိရာ ေဒသလို႔ သတၱဳတြင္း၀န္ႀကီးဌာနက ထုတ္ျပန္ထားပါတယ္။
ေရႊတြင္းလုပ္သားေတြရဲ႕ တႏိုင္တပိုင္ လုပ္ခြင့္ေတြကို ပိတ္ပင္လိုက္တဲ့ အမ်ိဳးသား ႀကီးပြားတိုးတက္ေရး ကုမၸဏီက ေျပာေရးဆိုခြင့္ရွိသူ တဦးကေတာ့ “မိုးမိ-မိုးထိ ေဒသဟာ ေရရွည္ထုတ္ယူလို႔ရတဲ့ ေရႊမုိင္းႀကီးျဖစ္တယ္။ အဲဒါကို အခုအခ်ိန္မွာ တနိုင္တပိုင္ ၄ ေပအင္းေတြ ေပးလုပ္လိုက္မယ္ဆိုရင္ ႂကြက္တြင္းေတြလို မြစာတက္ၿပီး အဓိက ရွိေနတဲ့ ေရႊေၾကာကို မေရာက္ခင္ ေျမၿပိဳမႈေတြ၊ သယံဇာတ ဆံုး႐ံႈးမႈေတြ ျဖစ္သြားခဲ့ရင္ က်ေနာ္တို႔ သိပ္နစ္နာမယ္။ က်ေနာ္တို႔တင္ မဟုတ္ဘူး၊ ႏိုင္ငံေတာ္ပါ နစ္နာမယ္။ အဲဒါေၾကာင့္ ၄ ေပအင္း လုပ္ခြင့္ေတြပိတ္ၿပီး ၇ ေပပတ္လည္ အက္ဒစ္ေတြလုပ္ပါ။ မလုပ္ႏိုင္ရင္ ကုမၸဏီ၀န္ထမ္းလုပ္ပါလို႔ က်ေနာ္တုိ႔ ေျပာေနရတာပါ” လို႔ အေျခအေနကို ရွင္းျပပါတယ္။
၄ ေပအင္းဆိုတာ လူတကုိယ္စာ ၀င္ႏိုင္႐ံု ေလးေပပတ္လည္က်င္းကို ေျမလႊာေအာက္တည့္တည့္ ေဖာက္ယူၿပီး ေရႊပါႏိုင္တဲ့ ေျမစာ၊ ေက်ာက္ စတာေတြကို တူးယူတဲ့ စနစ္ျဖစ္ၿပီး အက္ဒစ္ဆိုတာကေတာ့ အလ်ား ၇ ေပ၊ အနံ ၇ ေပရွိတဲ့ လိႈဏ္ေခါင္းေတြကို ေတာင္နံရံေတြမွာ ေဖာက္ၿပီး ေရႊသတၱဳတူးေဖာ္တဲ့ စနစ္လို႔ သိရပါတယ္။ တႏိုင္တပိုင္ လုပ္သူေတြအတြက္ ၄ ေပအင္းဟာ အရင္းအႏွီးနည္းၿပီးေတာ့ အက္ဒစ္ကေတာ့ အနည္းဆံုး သိန္းရာခ်ီ ကုန္တဲ့အတြက္ မလုပ္ႏိုင္ဘူးလို႔ အင္းသားတဦးက ေျပာပါတယ္။
“အက္ဒစ္ လုပ္ဖို႔က ေငြလိုတယ္။ လိႈဏ္ေဖာက္ၿပီးရင္ ေဒါက္ေတြနဲ႔ ေထာက္ရမယ္၊ လိႈဏ္ထဲကေန သတၱဳေတြ ျပန္သယ္ဖို႔ သံလမ္း ဆင္ရမယ္။ အဲေလာက္ႀကီးက်ေတာ့ တႏိုင္တပိုင္သမားေတြက မလုပ္ႏိုင္ဘူး။ က်ေနာ္တို႔ ေငြမရွိလို႔ ေငြရွာခ်င္လို႔ ေရႊေတာကို ေရာက္လာတာပါ” လို႔ သူကဆက္ေျပာပါတယ္။

ရမည္းသင္းၿမိဳ႕နယ္ အတြင္းရွိ မိုးထိမိုးမိ ေရႊလုပ္ကြက္

အမ်ိဳးသား ႀကီးပြားတုိးတက္ေရး ကုမၸဏီကလည္း သဘာ၀ပတ္၀န္းက်င္နဲ႔ ေရရွည္သတၱဳထုတ္ယူႏိုင္ေရးအတြက္ အလုပ္သမားေတြရဲ႕ ဆႏၵကို မလိုက္ေလ်ာႏိုင္တဲ့ အေျခအေနမွာ ရွိေနသလို အလုပ္သမားေတြဘက္ကလညး္ တႏိုင္တပိုင္လုပ္ခြင့္ကိုသာ တစိုက္မက္မက္ ေတာင္းဆိုေနၾကပါတယ္။
ေရႊတြင္းတူး လုပ္သားေတြရဲ႕ ဆႏၵေဖာ္ထုတ္ ေအာ္ဟစ္သံေတြက တျဖည္းျဖည္း ၿငိမ္သက္သြားလိုက္ ေနာက္တခါ အားသစ္ေလာင္းၿပီး အံုလိုက္က်င္းလိုက္ ေအာ္ဟစ္လိုက္ၾကနဲ႔ ညေန ၃ နာရီေလာက္မွာေတာ့ တေန႔လံုး အံု႔ျပျပျဖစ္ေနတဲ့ မိုးဟာ ခပ္ဖြဲဖြဲရြာခ်လိုက္ပါတယ္။ မိုးရြာေပမယ့္ မိုင္းလုပ္သားေတြကေတာ့ လူစုကြဲမသြားခဲ့ပါဘူး။
“က်ေနာ္တို႔ ေတာင္းဆိုတဲ့ အရာေတြ မရမခ်င္း ဆက္လက္ ေတာင္းဆိုသြားမယ္။ ညွိတယ္ဆိုတာ သူတို႔ ျဖစ္ခ်င္တာေတြ ေခၚေျပာေနတာပဲ။ က်ေနာ္တို႔ကလည္း က်ေနာ္တို႔ျဖစ္ခ်င္တာကို ေတာင္းရမွာပဲ” လို႔ စက္လုပ္ငန္းရွင္ တဦးက ဆုိပါတယ္။
မိုးထိ-မိုးမိေတာင္ေပၚက ဇြန္လ ၁ ရက္ေန႔မွာ စခဲ့တဲ့ ေရႊဆႏၵထုတ္ေဖာ္မႈဟာ ဇြန္လ ၃ ရက္ေန႔ေတြအထိ မၿပီးေသးပါဘူး။ တတိယေျမာက္ရက္ျဖစ္တဲ့ ဇြန္လ ၃ ရက္ေန႔မွာေတာ့ မိုးထိ-မိုးမိ ေတာင္ေပၚမွာရွိတဲ့ လူဦးေရ အားလံုးရဲ႕ တ၀က္နီးပါး လူ တသိန္းေက်ာ္ ပါ၀င္ခဲ့တယ္လို႔ သိရပါတယ္။ သံုးရက္တိုင္တိုင္ ဆႏၵထုတ္ေဖာ္ညွိႏွိဳင္းခဲ့ၾကေပမယ့္ အခုအခ်ိန္ထိ ေက်နပ္ဖြယ္ရာ အေျဖမထြက္ခဲ့ပါဘူး။
ကုမၸဏီဘက္က  လိုက္ေလ်ာႏိုင္မႈ မရွိသလို ေရႊတြင္းလုပ္သားေတြဘက္ကလည္း အေလွ်ာ့ေပးမယ့္ အေျခအေန မေတြ႔ရေသးပါဘူး။ ေလာေလာဆယ္ေတာ့ နည္းလမ္းႏွစ္ခုပဲ ေရႊတြင္းအလုပ္သမားေတြအတြက္ ေရြးစရာရွိေနပါတယ္။ ကုမၸဏီဘက္က တင္းမာေနခဲ့ရင္ ႏိုင္ငံအႏွံ႔က ရတနာမုဆိုးေတြကေရာ အခြင့္အေရးကို တိုက္ယူမလား၊ တျခားေသာ ရတနာေျမ တခုကို ရွာေဖြေရႊ႕ေျပာင္းသြားမလား ဆိုတာပါပဲ။