ႏွစ္ေပါင္း ၆၀ ေက်ာ္ ဗမာ အစုိးရ ေအာက္မွာ ေနလာတာ ကခ်င္လူမ်ဳိးေတြ ဘာမ်ား တုိးတက္သြားသလဲ?

သူတုိ႔ ေျပာတဲ့ အတုိင္း ဘိန္းစား နဲ႔ အရက္သမား ေပါလာတာပဲ အဖက္တင္တယ္။ ျမစ္ႀကီးနားၿမိဳ႕လုိ တုိင္းမွဴးထုိင္တဲ့ ၿမိဳ႕ေတာ္က သကၠသုိလ္ေက်ာင္းေတြမွာ ဘိန္းျဖဴကုိ လြတ္လပ္စြာ ေရာင္းေနတာ ျပည္သူ႕ရဲေတြ နဲ႔ အစုိးရ ေထာက္လွမ္းေရး ေတြ မသိပဲ ေရာင္းလုိ႔ ရႏုိင္မလား။ ျမစ္ႀကီးနား ဆုိတာ ၿမိဳ႕က်င္းက်င္းေလး။ ရန္ကုန္လုိ က်ယ္ျပန္႕တဲ့ ၿမိဳ႕ႀကီးမွာေတာင္ ဒီလုိ လြတ္လြတ္လပ္လပ္ ေရာင္းတာ မေတြ႕ဖူးပါ။

ဗုိလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းေျပာခဲ့တာက ဗမာ တစ္က်ပ္ ရရင္ ကခ်င္ တစ္က်ပ္ ရေစရမယ္ လုိ႔ေျပာခဲ့တယ္။

ဗမာ ေတြ ပညာတတ္ ေထာင္နဲ႔ ခ်ီၿပီး ႏုိင္ငံျခား ပညာေတာ္သင္ လြတ္တဲ့ အခ်ိန္ ကခ်င္ေတြ တစ္ေယာက္မွ မပါဘူး။

ဗမာ့ ယဥ္ေက်းမႈကုိ အစုိးရ ယဥ္ေက်းမႈ သကၠသုိလ္ ဆုိၿပီး ဖြင့္လစ္ သင္ၾကားလာတဲ့အခ်ိန္ တႏွစ္ေနမွ တစ္ခါ ကုိယ္ထူကုိယ္ထ လုပ္ရတဲ့ မေနာပဲြေတာ္ကုိ ခြင့္အထပ္ထပ္ ေတာင္းရတယ္။ တရား၀င္ ရုံး၊ ေက်ာင္း မပိတ္ေပးဘူး။

ဗမာေတြကုိးကြယ္တဲ့ ဘာသာကုိ အစုိးရ သာသနာေရး ၀န္ႀကီးဌာနက ဦးစီးၿပီး သာသနာျပဳလုပ္ငန္းမ်ား လုပ္ေဆာင္ေနတဲ့ အခ်ိန္၊ ကခ်င္လူမ်ားစု ဘာသာတရား ျဖစ္တဲ့ ခရစ္ယာန္သာသနာအတြက္ ဘုရားေက်ာင္းေဆာက္ခြင့္ တခါမွ မရဖူးပါ။ ဘုရားေက်ာင္းလုိ႔ နာမည္ေတာင္ မတပ္ခုိင္းပါ။

ပုဂၢလိက ေက်ာင္း ဥပေဒ ထြက္လာေတာ့ သာသနာျပဳေက်ာင္းမ်ား မျဖစ္ရ၊ ဆုိၿပီး ထည့္ထားေသာ္လည္း၊ ဘုန္းေတာ္ႀကီး ပညာသင္ေက်ာင္းကုိေတာ့ အစုိးရ သတင္းစာေတြမွာ ေ၀ေ၀စာစာ အားေပးၿပီး မြန္ျမတ္တဲ့ အလုပ္အေနနဲ႔ ခ်ီးမြမ္းထားတယ္။

အဂၤလိပ္ေခတ္မွာ ဗမာအမ်ဳိးသား ေက်ာင္း၊ ကခ်င္အမ်ဳိးသား ေက်ာင္းေတြ ဖြင့္ခြင့္ရေပမယ့္၊ ဗမာ အစုိးရ ေခတ္မွာ တရုတ္အမ်ဳိးသား ေက်ာင္းကလဲြၿပီး က်န္တုိင္းရင္းသား အမ်ဳိးသား ေက်ာင္းေတြ ဖြင့္ခြင့္ မရခဲ့ဘူး။

ဒါေတြဟာ လက္ေတြ႕မွာ ျဖစ္ေနတဲ့ အျဖစ္အပ်က္ေတြ ျဖစ္တယ္။ ဗမာေတြေရွ႕မွာ အားနာလုိ႔ မေျပာ ျဖစ္ရင္သာ ေနမယ္။ ကခ်င္ေတြ အားလုံး ေျပာေန၊ ျမင္ေနတဲ့ အျဖစ္ေတြ ျဖစ္တယ္ ဆုိတာ ပြင့္ပြင့္လင္းလင္း သိထားသင့္ပါတယ္။

( by Duwa Kachin )