ဗီတာမင္မ်ား အေၾကာင္း သိေကာင္းစရာ အျဖာျဖာ

ဗီတာမင္ အီး
          ၁၉၂၂  ခုႏွစ္  ၀န္းက်င္ေလာက္က  ဗီတာမင္  အီးကို  စတင္ေတြ႕ရွိခဲ့ပါတယ္။  ဗီတာမင္  အီးဟာ အဆီမွာေပ်ာ္၀င္တ့ဲ  ဗီတာမင္  ျဖစ္ပါတယ္။  ဗီတာမင္  အီးကုိ  ေတြ႕ရွိစဥ္ကာလကတည္းက  ဗီတာမင္  အီးနဲ႕ မ်ိဳးပြါးမႈၾကား  ခ်ိတ္ဆက္မႈကုိ တိရစာၦန္ေတြ မွာ  ေလ့လာ ခဲ့ၾကပါတယ္ ။  ဗီတာမင္အီးဟာ  မ်ိဳးပြါးျခင္းအတြက္ အေထာက္အကူျပဳျပီး    ဗီတာမင္    အီးခ်ိဳ႕တဲ    ့ပါက    မ်ိဳးမပြါးႏိုင္ျခင္း(    ျမံဳျခင္း)    ျဖစ္ေစႏိုင္တာကုိ ေတြ႕ရွိခဲ့ၾကပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ဗီတာမင္အီးကုိ ျမဳံျခင္းဆန္႕က်င္ေသာ ဗီတာမင္ ( antisterility vitamin ) လို႕ ေခၚဆိုေလ့ရွိပါတယ္။
          ဗီတာမင္အီးတြင္ အေျခခံအားျဖင့္ tocopherols ႏွင့္ tocotrienols ဆိုတဲ့ အုပ္စုေတြ ပါ၀င္ပါတယ္။ ဗီတာမင္  အုပ္စုအားလံုး ထဲတြင္  alpha-tocopherols  ဟာ  ဓါတ္ဆိုးဆင့္က်င္မႈ  စြမ္းအင္  အမ်ားဆံုးရွိတဲ့ အုပ္စုျဖစ္ပါတယ္။ လူ႕ခႏၶာကုိယ္ရဲ႕ အဆီဆဲလ္ေတြဟာ ဗီတာမင္အီးေတြ စုေ၀းရာေနရာေတြပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ဗီတာမင္အီးရဲ႕  အဓိက  စြမ္းေဆာင္ခ်က္ဟာ  အဆီထဲတြင္  ဓါတ္တိုးဆန္႕က်င္မႈကုိ  တားဆီးေပးႏုိင္ျခင္းပါပဲ။ ဗီတာမင္အီးဟာ  ဆဲလ္အေျမွးပါးေပၚတြင္  တြယ္ကပ္ေနထိုင္ျပီးေတာ့  Free  radicals  ေတြက  ဆဲလ္ေတြကုိ
မပ်က္စီးေစခင္  ၎  Free  radicals  ေတြကုိ  ေခ်ဖ်က္သုတ္သင္ေပးပါတယ္။  ဒါေၾကာင့္မို႕  ဆဲလ္မ်ား
ဓါတ္တိုးပ်က္စီးျခင္းျဖစ္စဥ္ ေလ်ာ့နည္းသြားေစပါတယ္။
          ပံုမွန္အားျဖင့္   ဆဲလ္ေတြမွာ   အီလက္ထရြန္   ပမာဏ   အစံုလုိက္ရွိရပါမယ္။   free   radicals ေတြဆိုတာကေတာ့  အီလက္ထရြန္  အစံုလိုက္မရွိတဲ့  ေမာ္လီက်ဴးေတြျဖစ္ပါတယ္။  သူတို႕ဟာ  ကုိယ္ပိုင္ အီလက္ထရြန္  မျပည့္စံုေတာ့  တျခားျပည့္စံုတဲ့ ဆဲလ္ အေကာင္းေတြဆီက  အီလထရြန္ကုိ  ခိုးယူပါတယ္။ ဒါမွမဟုတ္  သူတို    ့ကုိယ္တိုင္    တျခားဆဲလ္အေကာင္းေတြဆီကို    အတင္း တြယ္ကပ္ျပီး    ဓါတ္တိုးျခင္း  (oxidation)     ျဖစ္စဥ္ကို     ျဖစ္ေစပါေတာ့တယ္။    ဒါေၾကာင့္     free    radical     ေတြဟာ     တျခား
ဆဲလ္အေကာင္းေတြ၊  တစ္ရႈးေတြကိုပါ  ပ်က္စီးေစတတ္တဲ့  မေကာင္းတဲ့အရာ၀တၳဳေတြ      ျဖစ္ပါတယ္။
          ဗီတာမင္အီးလို  ဓါတ္တိုးဆန္႕က်င္  ဗီတာမင္ေတြက  ဒီ  ျဖစ္စဥ္ေတြ  မျဖစ္ေအာင္  ကာကြယ္တားဆီးႏုိင္တဲ့ အစြမ္းသတၱိ ရွိၾကပါတယ္။ ဗီတာမင္        အီးဟာ        ဆဲလ္ေတြပြါးမ်ားဖို႕၊        ဆဲလ္ေတြ        ၾကီးထြားဖို႕အတြက္လည္း အေထာက္အကူျပဳ ပါတယ္။     ဒါ့အျပင္     လူ႕ခႏၶာကုိယ္     ခုခံအားစနစ္မွာလည္း     ဓါတ္တိုးဆန္႕က်င္ ကူညီပါေသးတယ္။ခႏၶာကုိယ္ ထဲ၀င္လာတဲ  ့ ဘက္တီးရီးယားေတြ၊  ဗုိင္းရပ္စပ္ေတြကို  တိုက္ဖ်က္ရာကေန  free  radicals  ေတြ  ထြက္ေပၚလာပါတယ္။  အဲဒီ  free  radicals  မ်ားဟာ  ပံုမွန္ဆဲလ္အေကာင္းမ်ားကို ပ်က္စီးေစတတ္ေလ့ရွိပါတယ္။ ဗီတာမင္အီးက ဆဲလ္မ်ား မထိခိုက္ မပ်က္စီးေစရန္ ကာကြယ္ေပးပါတယ္။
          ဗီတာမင္အီးကုိ   ခႏၶာကုိယ္က   စုပ္ယူဖို႕အတြက္   သဲေျခရည္ႏွင့္   ပန္ကရိယက   ထုတ္လုပ္တဲ   ့ အင္ဇိုင္းေတြ    ရွိဖို႕    လိုအပ္ပါတယ္။    အကယ္၍    ထိုအင္ဇိုင္းေတြ    မရွိတဲ့    ၊    မစစ္ထုတ္ႏုိင္တဲ့ ေရာဂါအေျခအေနမ်ိဳးမွာဆို  ဗီတာမင္အီးစုပ္ယူႏိုင္မႈဟာ  အလြန္ပင္  နည္းသြားမွာျဖစ္ပါတယ္။  ဒါေၾကာင့္ ဒီအခါမွာ ဗီတာမင္အီး ခ်ိဳ႕တဲ့ ေသာ လကၡဏာေတြျဖစ္ေပၚလာႏုိင္ပါတယ္။
          သာမန္လူေတြမွာေတာ့  ဗီတာမင္အီး  ခ်ိဳ႕တဲ့မႈဟာ  မရွိသေလာက္  ေတြ႕ရခဲပါတယ္။  ေမြးရာပါ  ဗီဇပံုမွန္မဟုတ္သူေတြမွာသာ        ဗီတာမင္        အီးခ်ိဳ႕တဲ့တာကုိ        ရွားရွားပါးပါး        ေတြ႕ရွိရပါတယ္။ သုေတသနျပဳခ်က္ေတြအရ    ဗီတာမင္အီး  မပါတဲ  ့အစားအစာေတြပဲ  ေကၽြးထားတဲ  ့  တိရာစၦာန္ေတြမွာ မ်ိဳးမပြါးႏိုင္ျခင္း၊      ၾကြက္သားမ်ားခ်ည့္နဲ႕ျခင္း၊      ဦးေႏွာက္ဖြံ႕ျဖိဳးမႈ      ေကာင္းစြာမရွိျခင္း      အစရွိတဲ့ ဗီတာမင္အီးခ်ိဳ႕တဲ့သည့္လကၡဏာေတြ  ေတြ႕ရပါတယ္။  ေန႕မေစ့ လမေစ့  ေမြးဖြား တဲ  ့  ကေလးငယ္ေတြမွာ ဆိုရင္လည္း    ဗီတာမင္    အီး    ခ်ိဳ႕တဲ့ျခင္းေၾကာင့္        ေသြးနီဥမ်ားပ်က္စီးတဲ့    ေသြးအားနည္းေရာဂါ
ျဖစ္ေလ့ရွိပါတယ္။
          ဗီတာမင္အီးဟာ  ႏွလံုးေသြးေၾကာမ်ားတြင္  အဆီမ်ား  မပိတ္ဆို႕ေစရန္  ကာကြယ္ေပးတဲ့အတြက္ ႏွလံုးေသြးေၾကာက်ဥ္းေရာဂါ ကဲ့သို႕ေသာ       ႏွလံုးေရာဂါမ်ား       ျဖစ္ပြါးမႈကုိ       ေလ်ာ့နည္းေစပါတယ္။ ဟားဗက္တကၠသိုလ္   သုေတသနျပဳခ်က္မ်ားအရ   အသက္   ၄၀   မွ   အသက္   အသက္၇၅ႏွစ္အတြင္း အမ်ိဳးသားေပါင္း      ေလးေသာင္းေက်ာ္ကို ဗီတာမင္အီး      ျဖည့္စြက္ စားသံုးေစျပီး      ေလးႏွစ္တာ ေလ့လာၾကည့္လိုက္တဲ့အခါမွာ  တစ္ေန႕လွ်င္  အနည္းဆံုး  ဗီတာမင္အီး  ၁၀၀  IU  ပမာဏကို  ႏွစ္ႏွစ္ၾကာ
ပံုမွန္စားသံုးေလ့ရွိတဲ  ့  အမ်ိဳးသားေတြမွာ  ႏွလံုးေရာဂါ  ျဖစ္ပြါးမႈ  ၄၀  ရာခိုင္ႏႈန္းမွ်  နည္းပါးသြားတာကုိ ေတြ႕ရွိရပါတယ္။
          ဖင္လန္ႏိုင္ငံတြင္   ေလ့လာခ်က္မ်ားအရ   ေသြးထဲတြင္   ဗီတာမင္အီး   ပမာဏ   ေလ်ာ့နည္းတဲ   ့ သူေတြမွာ    သာမန္ လူေတြထက္    ကင္ဆာျဖစ္ႏုိင္ဖို႕    အခြင့္အလမ္း    ပုိမ်ားတာကို    ေတြ႕ရွိရပါတယ္။ ဗီတာမင္အီးရဲ႕   အာနိသင္ဟာ   ခံတြင္းကင္ဆာ၊   အစာလမ္းေၾကာင္း   ကင္ဆာ၊   အေရျပားကင္ဆာႏွင့္ သားအမ္ေခါင္းကင္ဆာ ျဖစ္ပြါးမႈကို ေလ်ာ့က်ေပးႏိုင္ပါတယ္။
          အရြယ္ေရာက္   လူတစ္ဦးဟာ  တစ္ေန႕ကုိ  ဗီတာမင္  အီး  အနည္းဆံုး  ၃၀  IU  သို႕မဟုတ္  ၃၀ မီလီဂရမ္    ေလာက္    ရေအာင္    စားသံုးသင့္တယ္လို   ့ဆိုထားပါတယ္။   ေဆးလိပ္ေသာက္သံုးသူေတြ၊ သက္ၾကီးရြယ္အိုေတြမွာ         ဆိုရင္ေတာ့         ဒိထက္မက         ပိုမိုလိုအပ္ပါတယ္။         ႏွလံုးေရာဂါ ကာကြယ္ႏုိင္ဖို႕အတြက္ဆိုရင္ေတာ့   တစ္ေန႕လွ်င္   ဗီတာမင္အီး   ၂၀၀   မီလီဂရမ္မွ   ၄၀၀   မီလီဂရမ္ထိ လိုအပ္ပါတယ္။  လိုအပ္တာထက္  ပိုမို  စားသံုးမိပါကလည္း  အျခားေသာ  အဆီေပ်ာ္ ဗီတာမင္မ်ားျဖစ္သည့္ ဗီတာမင္  ေအ၊  ဗီတာမင္  ဒီတို႕လို  ဗီတာမင္အီးဟာ  အလြယ္တကူ  အဆိပ္အေတာက္  မျဖစ္ေစႏိုင္ပါဘူး။
လူလတ္ပိုင္းတစ္ေယာက္ဟာ  တစ္ေန႕ကုိ  ဗီတာမင္  အီး  ၈၀၀  မီလီဂရမ္  စားသံုးရင္ေတာင္  ခႏၶာကုိယ္ကို ေဘးဥပါဒ္    မျဖစ္ေစႏုိင္ဘူး လုိ    ့ဆိုထားပါတယ္။    တစ္ေန႕လွ်င္    ဗီတာမင္အီး    ၄၀၀    မီလီဂရမ္က လူ႕ခႏၶာကုိယ္အတြက္ သင့္ေတာ္တဲ ့ပမာဏ ျဖစ္ပါတယ္လို႕ သုေတသီတို႕က အၾကံျပဳထားၾကပါတယ္။
          ဗီတာမင္အီး  ၾကြယ္၀တဲ့  အစားအစာေတြက  ေနၾကာေစ့ကဲ့သုိ႕ေသာ  အခြံမာ  အေစ့အဆန္မ်ား၊သံလြင္ဆီ၊  ေျမပဲဆီ၊  ေျပာင္းဆီ၊  ပဲပုပ္ဆီ၊  ေနၾကာဆီစေသာ  ဟင္းသီးဟင္းရြက္ဆီမ်ားႏွင့္  ေထာပတ္သီး၊ မက္မန္းသီး အစရွိေသာ အသီးအႏံွေတြမွာ ၾကြယ္၀စြာပါ၀င္ပါတယ္။ ၾကက္ဥ၊ ေထာပတ္ အစရွိတာေတြမွာ ဗီတာမင္အီး  အနည္းငယ္  ပါ၀င္ေပမယ့္  ဟင္းသီးဟင္းရြက္ဆီမွ  ရရွိေသာ  ပမာဏေလာက္  အလွ်ံပယ္ မၾကြယ္၀ပါဘူး။

ဗီတာမင္ ေက
          အဆီတြင္သာ   ေပ်ာ္၀င္တဲ   ့ဗီတာမင္   ေက   ကုိ      ၁၉၃၅   ခုႏွစ္က   စတင္ေတြ႕ရွိခဲ့ပါတယ္။ စတင္ေတြ႕ရွိသူက  ဒိန္းမတ္ႏုိင္ငံ သား  Henrik  Dam  ျဖစ္ပါတယ္။  သူဟာ  အဆီမပါတဲ  ့  အစာပဲစားသံုးတဲ့ၾကက္ငယ္ေလးေတြမွာ    ေသြးယိုစီးမႈ ေရာဂါ    ျဖစ္ပြါး တဲ့အခါ    အစိမ္းေရာင္    ဟင္းသီးဟင္းရြက္မ်ားကုိ ေကၽြးေမြးစမ္းသပ္ေအာင္ျမင္ခဲ့ပါတယ္။  ထိုမွတဆင့္  ဗီတာမင္  ေကကုိ  စတင္ေတြ႕ရွိခဲ့ျခင္း  ျဖစ္ပါတယ္။
          ထိုစမ္းသပ္မႈ        အျဖစ္အပ်က္ကုိ        ဂ်ာမန္ဘာသာ        ဂ်ာနယ္တစ္ေစာင္က        ေဖာ္ျပခဲ့ပါတယ္။ ထိုဂ်ာနယ္တြင္ ပါ၀င္ေသာ    စာလံုးတစ္လံုးျဖစ္သည့္    ေသြးခဲျခင္းဟု    အဓိပၸါယ္ရေသာ    ဂ်ာမန္စာလံုး koagulation  ၏  ပထမဆံုးအကၡရာ  “ေက”  ကုိ  ယူျပီး  ဗီတာမင္  ေကလို  ့ေခၚေ၀ၚခဲ့ပါတယ္။  koagulation ဟာ   လက္တင္ဘာသာက   ဆင္းသက္လာတဲ   ့အဂၤလိပ္   စာလံုးျဖစ္တဲ့   coagulation   နဲ႕   အသံထြက္ ဆင္တူပါတယ္။ စာလံုးႏွစ္ခုလံုးရဲ႕ အနက္အဓိပၸါယ္ကေတာ့ ေသြးခဲေစျခင္း ပဲျဖစ္ပါတယ္။
          ဗီတာမင္ေကမွာ  အဓိကအားျဖင့္  ဗီတာမင္  K1  ႏွင့္  ဗီတာမင္  K2  ဟူ၍  ႏွစ္မ်ိဳးႏွစ္စားရွိပါတယ္။ ဒါ့အျပင္  ေဆး၀ါးအျဖစ္  ဖြဲ႕စည္းေဖာ္စပ္ထားေသာ  ဗီတာမင္  K3  ဟူ၍လည္း  ရွိပါေသးတယ္။  အစိမ္းေရာင္ ဟင္းသီးဟင္းရြက္၊ ႏို႕ထြက္ပစၥည္းႏွင့္ ပဲပိစပ္ရည္ အစရွိသည္တို႕က ရရွိတာကေတာ့  ဗီတာမင္ K1 ျဖစ္ျပီး လူ႕ခႏၶာကုိယ္  အူသိမ္ေႏွာင္းပိုင္းႏွင့္  အူမၾကီးရွိ  ဘက္တီးရီးယားမွ  ထုတ္လုပ္တာကေတာ့  ဗီတာမင္  K2 ၿဖစ္ပါတယ္။
          ဗီတာမင္ေက  ကို  ေမြးကင္းစ  ကေလးငယ္မ်ားမွ  အပ  လူ႕ခႏၶာကုိယ္မွ  ထုတ္လုပ္ႏုိင္စြမ္းရွိပါတယ္။  ေမြးကင္းစ    ကေလးငယ္ေတြ မွာေတာ့    ၎တို႕ရဲ႕    သန္႕စင္ေသာ    အူထဲတြင္    ဘက္တီးရီးယားမ်ား လံုေလာက္စြာ  မေပါက္ဖြားေသးျခင္းေၾကာင့္  ဗီတာမင္  ေကထုတ္လုပ္ႏုိင္စြမ္း   မရွိေသးပါဘူး။   ဒါ့အျပင္ မိခင္ႏို႕တြင္   ဗီတာမင္ေက   လံုေလာက္စြာ   မပါရွိပါက   ေမြးကင္းစ   ကေလးငယ္မ်ားတြင္   ဗီတာမင္ ေကခ်ိဳ႕တဲ့ႏိုင္ပါတယ္။      ဒါေၾကာင့္မို႕      ကေလးငယ္မ်ားကုိ      ေမြးျပီးလွ်င္ျပီးခ်င္း      ေသြးယိုစီးမႈကုိ
ကာကြယ္ေစႏိုင္ရန္ ဗီတာမင္ ေက ထိုးေပးေလ့ရွိပါတယ္။
          ဗီတာမင္ ေကဟာ ေသြးခဲေစ၊ ေသြးတိတ္ေစတဲ့ ဗီတာမင္ ျဖစ္တဲ ့အတြက္ ဗီတာမင္ ေက ပမာ ခ်ိဳ႕တဲ  ့မယ္ဆုိရင္  ေသြး ယိုစီးမႈ  ေတြ၊  ေသြးမတိတ္မႈေတြ  ျဖစ္ေစႏုိင္ပါတယ္။  ကၽြန္ေတာ္တို႕  ခႏၶာကုိယ္ဟာ ဓါးရွရင္ျဖစ္ျဖစ္၊   တစ္ခုခု   ထိခိုက္မိလွ်င္ပဲျဖစ္ျဖစ္    ေသြးထြက္လာပါတယ္။   ဒီအခါမွာ   ေသြးတိတ္ေစတဲ့ ျဖစ္စဥ္ေတြ  ျဖစ္ေပၚျပီး  မလုိလားအပ္တဲ  ့ေသြးယိုစီး  ဆံုးရံႈးမႈေတြကို  တားဆီးေပးပါတယ္။  အဲဒီလိုသာ မတားဆီးေပးႏုိင္ရင္   ခႏၶာကုိုယ္ဟာ   ေသြးမတိတ္ေတာ့ဘဲ   အခ်ိန္ၾကာလာတာနဲ႕အမွ်   အသက္အႏၱရယ္ ထိခိုက္လာႏုိင္ပါတယ္။
          ဗီတာမင္   ေက   ဟာဆိုရင္   ထို   ေသြးတိတ္ေစမႈ   ျဖစ္စဥ္အတြက္   မရွိမျဖစ္   အေရးပါလွတဲ   ့ တစ္ခုတည္းေသာ  ဗီတာမင္ပဲ  ျဖစ္ပါတယ္။  ခႏၶာကုိယ္တြင္  ေသြးတိတ္မႈ  ျဖစ္စဥ္  ျဖစ္ေပၚဖို႕  အတြက္ ဗီတာမင္    ေက    သာမက၊    သည္းေျခရည္၊    အင္ဇိုင္းအခ်ိဳ႕ႏွင့္    အသည္းအဂၤါတုိ႕    လိုအပ္ပါတယ္။ အင္ဇိုင္းမ်ားႏွင့္  ဗီတာမင္ေက  တို႕  လံုေလာက္ေနေသာ္လည္း  အသည္းမေကာင္းဘူးဆိုရင္  ေသြးတိတ္မႈ ျဖစ္စဥ္ ျဖစ္ေပၚႏုိင္မွာ မဟုတ္ပါဘူး။ 
          သာမန္အားျဖင့္ေတာ့    ခႏၶာကုိယ္    အူမၾကီးရွိ    လူသားအက်ိဳးျပဳ    ဘက္တီးရီးယားေတြကေန ဗီတာမင္ေက   ကုိ   ေန႕စဥ္ ထုတ္လုပ္ေပးႏုိင္တဲ့အတြက္   ဗီတာမင္ေက   ခ်ိဳ႕တဲ   ့သည့္   ေရာဂါ   ျဖစ္ဖို႕ ခဲယဥ္းပါတယ္။   သုိ႕ေသာ္   ပိုးသတ္ေဆးပမာဏ   မ်ားမ်ားကုိ   ေရရွည္စြဲေသာက္သံုးေနရမယ္ဆိုရင္ေတာ့ အူမၾကီးထဲရွိ  ေကာင္းတဲ့အက်ိဳးျပဳဘက္တီးရီးယားမ်ား  ေသေၾကပ်က္စီး သြားႏုိင္တဲ့အတြက္  ဗီတာမင္ေက ခ်ိဳ႕တဲ့ေစႏိုင္ပါတယ္။         ဒါေၾကာင့္မို႕       ပိုးသတ္ေဆးမ်ား         ေရရွည္ေသာက္သံုးေနရသူမ်ားႏွင့္
နာတာရွည္ေရာဂါသည္မ်ားအဖို႕    ဗီတာမင္ေက    ၾကြယ္၀ေသာ    အစားအစာမ်ားကို    ပိုမိုစားသံုးေပးဖို႕ လိုအပ္ပါတယ္။
          ဗီတာမင္ေက  ၾကြယ္၀တဲ  ့အစားအစာေတြကေတာ့  ကိုက္လန္၊  မုန္ညင္း၊  ဟင္းႏုႏြယ္၊  ဆလတ္  ၊ ပဲသီး၊ ဘရိုကိုလီ အစရွိေသာ အစိမ္းေရာင္ ဟင္းသီးဟင္းရြက္မ်ားႏွင့္ ပဲပုတ္ဆီ၊ သံလြင္ဆီ အစရွိသည္တို႕ပဲ ၿဖစ္ပါတယ္။ အသက္ၾကီးလာတာနဲ႕အမွ် ဗီတာမင္ေက လိုအပ္မႈ ပမာဏက တျဖည္းျဖည္း မ်ားလာပါတယ္။
၆လေအာက္    ကေလးငယ္မ်ားတြင္    တစ္ေန႕လွ်င္    ဗီတာမင္ေက    ၂    မိုက္ခရိုဂရမ္မွ်လိုအပ္ပါတယ္။ ဆယ္ေက်ာ္သက္အရြယ္ေတြ မွာေတာ့     တစ္ေန ့လွ်င္     ဗီတာမင္ေက     ၇၅     မိုက္ခရိုဂရမ္လိုအပ္ျပီး လူလတ္ပိုင္းအရြယ္မွ  သက္ၾကီးရြယ္အို  အတြင္းမွာေတာ့  ၉၀  မိုက္ခရိုဂရမ္မွ  ၁၂၀  မိုက္ခရိုဂရမ္၀န္းက်င္မွ် လိုအပ္ပါတယ္။ အမ်ိဳးသားမ်ားဟာ အမ်ိဳးသမီးမ်ားထက္ ဗီတာမင္ေက လိုအပ္ခ်က္ ပိုမိုမ်ားျပားပါတယ္။
          ဗီတာမင္ေကဟာ   အဆီတြင္ေပ်ာ္၀င္တဲ   ့ဗီတာမင္   ျဖစ္တဲ   ့အတြက္   ပိုလွ်ံပါက   ခႏၶာကုိယ္မွ အလြယ္တကူ    မစြန္႕ထုတ္ႏုိင္ ပါဘူး။    သို႕ေသာ္    အနည္းငယ္ပိုလွ်ံေနျခင္းေၾကာင့္လည္း    ေဘးဥပါဒ္ မျဖစ္ေစႏုိင္ပါဘူး။  ႏွလံုးခုန္ မမွန္ျခင္း၊  ေသြးေၾကာမ်ား အတြင္း  ေသြးခဲမ်ားျဖစ္ေပၚေနျခင္းေၾကာင့္  warfarin ကဲ့သုိ႕ေသာ    ေသြးက်ဲေစမ်ား    မွီ၀ဲေသာက္သံုးေနရသူမ်ားတြင္    ဗီတာမင္ေက ဟာ    ေသြးက်ဲေဆးရဲ႕ အာနိသင္ကို      ေလ်ာ့က်ေစတတ္ပါတယ္။      အျပန္အလွန္အားျဖင့္      ထိုေသြးက်ဲေဆးမ်ား ဟာလည္း
ဗီတာမင္ေက၏ အာနိသင္ကို ေလ်ာ့က်ေစႏိုင္ပါတယ္။
          ခႏၶာကုိယ္တြင္    ဗီတာမင္ေကပမာဏ    လိုအပ္တာထက္    ပိုလွ်ံေနမယ္ဆိုပါက    ေသြးနီဥမ်ား ပ်က္စီးေစႏုိင္ျခင္း၊    အသား၀ါျခင္းတို႕ကုိ    ျဖစ္ေစႏုိင္ပါတယ္။    သို႕ေသာ္    အထက္ပါ    ဗီတာမင္ေက အဆိပ္သင့္ျခင္းဟာ  အင္မတန္  ရွားပါးတဲ့  ေရာဂါတစ္ခုပဲ  ျဖစ္ပါတယ္။  ဗီတာမင္  K1  ႏွင့္  K2  တို႕ထက္ ဗီတာမင္  K3 ဟာ ခႏၶာကုိယ္တြင္ လိုအပ္တဲ့ ပမာဏထက္ ပိုလွ်ံပါက  အဆိပ္သင့္ေစႏိုင္ျပီး  အသည္းႏွင့္ဦးေႏွာက္ကိုပ်က္စီးေစႏုိင္တယ္လို႕ ဆိုထားပါတယ္။

ဆက္လက္ေဖာ္ၿပပါဦးမည္။

ေဒါက္တာေအာင္

(by;newworldnanda)