"ခြဲေရး တြဲေရး အသဲေပးၿပီး ဆံုးျဖတ္လိုက္ၾကည့္ခ်င္"

ကခ်င္ျပည္သူေတြ ကို ေသနတ္ေျပာင္းဝေတြနဲ႔ ခ်ိန္ထားတဲ့ ျမန္မာလူမ်ိဳး အမ်ားစုနဲ႔ဖြဲ႕စည္းထားတဲ့ စစ္ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေဟာင္းသစ္မ်ားရဲ႕ အက်ိဳးစီးပြားကာကြယ္ေစာင့္ေရွာက္ေသာ သက္ျပည့္လြန္ပင္စင္မသြားဗိုလ္ခ်ဳပ္မွဴးႀကီးမင္းေအာင္လိႈင္ရဲ႕ တပ္မေတာ္ႀကီးဟာ တမ်ိဳးသားလံုးသာ မက လူသားမ်ိဳးႏြယ္စုအားလံုးရဲ႕ အႏၲရာယ္ျဖစ္တဲ့ ဘိန္းခင္းႀကီးေတြ ကို ဖ်က္ဆီးဖို႔ သြားခြင့္ျပဳလိုက္တဲ့အခါမွာ (ေမာထွာ၊ ေျပာစရာေတြ မ်ားလို႔ ပါေအာင္ ထည့္ေနရတာပါ) ကခ်င္ျပည္သူေတြဟာ ေပ်ာ္ရႊင္စြာ နဲ႔ ႐ိုးရာသီခ်င္းေတြ ဆိုၿပီး ဘိႏ္ူခင္းေတြဆီ ထြက္ခြာသြားတယ္ ဆိုတဲ့ သတင္းကို ဖတ္ရ၊ ျမင္ရေတာ့ စိတ္မေကာင္းျဖစ္မိရသဗ်ာ။

ကိုယ့္ဒုကၡေပးေနတဲ့ က်ားဆိုး ႏွိမ္ႏွင္းမယ္ဆိုတာေတာင္ ခြင့္ျပဳခ်က္ရပါမွ တဲ့လား။

ၾကည့္ပါဦး၊ ကမ႓ာ့တန္ဖိုးအႀကီးဆံုး ေက်ာက္စိမ္းထြက္တဲ့ ေဒသသားၾကီးေတြေလ၊ ဆင္းရဲလိုက္ၾကတာမ်ား။ လူငယ္အမ်ားစုဟာလည္း အရြယ္ေရာက္လာတာနဲ႔ ဘာမွ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္မရွိ၊ တက္လမ္းမရွိတဲ့ တိုင္းျပည္မွာ စိတ္ေတြေလၿပီး ဘိန္းေတြစြဲ ေသပြဲေတြ ဝင္ၾက၊ တခုတည္းေသာထြက္ေပါက္က နာၾကည္းမႈေတြနဲ႔ လက္နက္ကိုင္ဆြဲ တိုက္ၾက ခိုက္ၾက။ ဆိုးသံသရာႀကီး ထဲ လည္မဆံုးျဖစ္ေနလိုက္တာ။

မၾကာေသးမီက တ႐ုတ္ျပည္မွာ ျပဳလုပ္တဲ့ မေနာပြဲဟာ ဂင္းနစ္စံခ်ိန္ေတြ ဝင္လို႔တဲ့ ကခ်င္ က်ား မ မဟူ ဂုဏ္ယူစြာနဲ႔ တင္ၾက၊ ရွယ္ၾကျပန္တယ္။
ေအာင္လ လို လက္ေဝွ႕ေက်ာ္ေတြကလည္း ကခ်င္လူမ်ိဳးေတြ ဂုဏ္ကို ေဆာင္ျပန္တယ္။

ကခ်င္ေတြေလ ၁၉၄၈ ကတည္းက ပင္လံုစာခ်ဳပ္နဲ႔ ျမန္မာေတြနဲ႔ ပူးေပါင္းဖို႔ ဆံုးျဖတ္လိုက္ကတည္းက ဆင္းရဲ လိုက္ရတာမွ ဆင္းရဲ လိုက္ရတာ။

အဖိႏွိပ္ အညႇင္းဆဲ ခံလိုက္ရတာလည္း မေျပာပါနဲ႔ေတာ့။ ကခ်င္ေတြ၊ ကယားေတြ၊ ခ်င္း၊ ရခိုင္ေတြ ရဲ႕ အျဖစ္ဟာ ဆိုဗီယက္ယူနီယမ္ႀကီး ထဲ ပါလာရတဲ့ ယူကရိမ္းေတြ၊ အဇာဘိုင္ဂ်န္ေတြ လိုပဲ လို႔ က်ေနာ္ ကျဖင့္ ျမင္မိပါတယ္။
ဇာဘုရင္ လက္ထက္က သမိုင္းႂကြင္းက်န္ရယ္၊ မဟာေအာက္တိုဘာေတာ္လွန္ေရးေအာင္ျမင္မႈဂယက္ရယ္နဲ႔ ယူကရိမ္းဆိုဗီယက္ျပည္ေထာင္စု ထဲ ပါလာခဲ့တယ္။ ဘာေျပာေကာင္းမလဲ၊ ႐ုရွားေတြနဲ႔ အတူ ဒုကၡႀကီးပံုမ်ား က ခုထိလည္း တဂ်ိမ္းဂ်ိမ္းေထာင္းေနတာပါပဲ။
အတန္းထဲမွာ ေကာင္ထြားႀကီးတေကာင္နဲ႔ ခံုခ်င္းကပ္ရက္ထိုင္မိရာကေန သူငယ္ခ်င္း သူငယ္ခ်င္းနဲ႔ သူ႔ကိုယ္လံုးႀကီးနဲ႔ ဖိႏွိပ္စက္ခံေနရသလိုပါပဲ။

ေက်ာက္စိမ္းဗ်ာ။ ကမ႓ာ့အေကာင္းဆံုး ေက်ာက္စိမ္းေတြ၊ တန္ဖိုးအျမင့္ဆံုး၊ ေစ်းအႀကီးဆံုး။ ဧရာမေျမသယ္ကားႀကီးေတြ ဘူဒိုဇာႀကီးေတြနဲ႔ကို တူးေနတာ။ အံုနဲ႔ က်င္းနဲ႔ကို တူးေနတာပါ။ ဘယ္သူေတြ ရသလဲ ဆိုေတာ့ ကခ်င္ေတြ မုန္းတဲ့ ျမန္မာလူမ်ိဳးေတြလည္း ျမင္တဲ့အတိုင္း သူတို႔ေဒသ အညာမွာ ေသာက္စရာ ေရေတာင္မရွိပါဘူး။ မြဲ လိုက္တာမွ ျပာ လို႔။ ကခ်င္က မွ ဘယ္ေလာက္ဆင္းရဲရဲ ေရေတာ့ နပ္မွန္မယ္ ထင္ပါတယ္။ ေအာင္မယ္ ငတို႔ ေရေသာက္ရဖို႔ေနေနသာသာ တေန႔တေန႔ တဂ်ိမ္းဂ်ိမ္ူနဲ႔ ပစ္ေန ခတ္ေနတာကေန အသက္နဲ႔ ကိုယ္အိုးူားမကြဲေအာင္ ေျပးေန ပုန္းေနရတာပါ ကြာ ဆိုလည္း ဟုတ္ေနျပန္တာပါပဲ။

ဝ က ေတာ့ ျပတ္တယ္။ မင္းတို႔နဲ႔ ႏွစ္ ၆၀ ေက်ာ္ ေပါင္းလာတာ ငါတို႔ လူေမြး လူေတာင္မေျပာင္ခဲ့ဘူး၊ မင္းတို႔နဲ႔ မေပါင္းေတာ့ဘူး။ မင္းထက္ ဗလႀကီး တဲ့ မင္း ဆရာတင္ထားတဲ့ ေကာင္နဲ႔ေပါင္းမယ္ ဆိုၿပီး တေဒသ လံုး ဗူးသီးငေပါင္းေၾကာ္စာလံုးႀကီးေတြ တေဖြးေဖြးနဲ႔ ေနပစ္လိုက္ေတာ့တယ္။ ကဲ ဘာတတ္ႏိုင္ေသးလဲ။ တသက္လံုး ထု ခ်င္သလို ထု လာ၊ ႏွက္ ခ်င္သလို ႏွက္လာတဲ့ ေကာင္ အခန္းထဲလည္း ဝင္သြားေရာ သူက ဆရာ ဆရာ နဲ႔ ေၾကာက္ရတဲ့ေကာင္ႀကီးနဲ႔ ယွဥ္လွ်က္သားထိုင္ၿပီး ဒါ ငါ့သူငယ္ခ်င္းပဲ မင္းထိရဲထိၾကည့္ လို႔ ဟိုကေျပာေတာ့ တုပ္တုပ္ေတာင္မလႈပ္ရဲ။ မ်က္လႊာေတာင္ပင့္မၾကည့္ရဲေတာ့ဘူး။ ႏွစ္ေပါင္း ၆၀ နီးနီးတဘက္သတ္ႀကီး အႏိုင္က်င့္လာတာမ်ားေလ။

ဒါနဲ႔ ကခ်င္မေနာပြဲ နဲ႔ ဆက္စပ္ၿပီး အိမ္နီးခ်င္းႏိုင္ငံေတြ မွာ လူမ်ိဳးတူ ေနတာ ကခ်င္ ခ်င္း ရွမ္း အားလံုးလိုလို ပါလား။ ျမန္မာ က လြဲ ရင္ ထင္ပါရဲ႕။ ျမန္မာေရႊ႕ေျပာင္းလုပ္သားေတြ ကေတာ့ ႁခြင္းခ်က္ေပါ့ ဗ်ာ။
တ႐ုတ္မွာဆို ကခ်င္က နည္းနည္းေႏွာေႏွာ မွ မဟုတ္တာ။ ကခ်င္ျဖစ္တာခ်င္းအတူတူ တ႐ုတ္ျပည္က ကခ်င္ က ၿငိမ္းခ်မ္းစြာ ပညာသင္ရ၊ ကမ႓ာခ်ီ ခ်မ္းသာ ခရီးေပါက္ႏိုင္။ ေက်းညီေနာင္ပံုျပင္ထက္ဆိုးတဲ့ တမ်ိဳးတည္းေပမဲ့
တေနရာစီကြဲတာနဲ႔ မြဲတာ ခ်မ္းသာတာ ကြာလိုက္တဲ့ပံု။
ခင္ဗ်ားတို႔နဲ႔ မေပါင္းခ်င္ေတာ့ဘူးဗ်ာ။ က်ေနာ္တို႔ကို လြတ္ေျမာက္ခြင့္ေပးပါေတာ့။ ရွိသမွ်ေက်ာက္စိမ္းေတြ၊ ဓါတ္သတၱဳေတြ ခု ဧရာဝတီပါမက်န္ ခင္ဗ်ားတို႔ ထင္တိုင္းျခယ္လွယ္ ယူၿပီးပါၿပီ။ က်ေနာ္တို႔ကို ခြဲထြက္ခြင့္ေပးပါေတာ့၊ ဒါမွ မဟုတ္ ခ်မ္းသာတဲ့ က်ေနာ့္အမ်ိဳးေတြ နဲ႔ အတူ ေပါင္းေနခြင့္ျပဳပါေတာ့ လို႔ ေျပာလာခဲ့ရင္ ဒါ အခ်ဳပ္အျခာ အာဏာ ထိပါးတာ လို႔ ေဒါသတႀကီးနဲ႔ ေျပာတဲ့ ကခ်င္ေတြ ကို တဒိုင္းဒိုင္းစစ္တိုက္သင့္ဈ မသင့္ က်ေနာ္ဟာ စဥ္းစားေနမိတယ္။
အခ်ဳပ္အျခာ အာဏာတဲ့လား။

က်ေနာ္ ငယ္ငယ္က ေခြးေလး၊ ေၾကာင္ေလးေတြ ေမြးတယ္။ ၾကက္တိန္ညင္ေလးေတြ၊ ဘဲငန္းႀကီးေတြ ေမြးတယ္။
သူတို႔ကို ခ်ည္ေႏွာင္ ခ်ဳပ္ေႏွာင္ၿပီး မေမြးခဲ့ဘူး။ မိသားစု ဝင္ လိုသေဘာထားတယ္။ ခ်စ္တယ္။ က်ေနာ့္ေၾကာင္ဆို က်ေနာ့္ကို သူ႔ေအာက္ကညီ ကို ဆက္ဆံသလို ဆက္ဆံတယ္။ ေတာ္ေတာ္ ေၾကာင္ဝါးဝၿပီး အႏိုင္က်င့္တဲ့ေကာင္။
ခ်စ္ျခင္းေမတၱာ ဆိုတာ ဘယ္ေလာက္အားႀကီးသလဲဆိုေတာ့ က်ေနာ္ေမြးခဲ့ သမွ် ေခြး ေၾကာင္ ၾကက္ နဲ႔ ဘဲငန္းႀကီးေတြ က အစ အကုန္ လူလို ယဥ္ပါးတယ္။
ငျဖဴႀကီး ငညိဳႀကီး လို ့ဘဲငန္းႀကီး ေတြ အေၾကာင္းေျပာတာ တဂီးဂီး နဲ႔ အေတာင္ပံႀကီးေတြ ျဖန္႔ၿပီး အိမ္ေပၚတက္လာတယ္။
ၾကက္တိန္ညင္ေတြဟာ က်ေနာ့္အေမျခံထဲဆင္းတာနဲ႔ လမ္းေလွ်ာက္လို႔မရေအာင္ပတ္ၿပီး ရစ္ေနတယ္။
ေၾကာင္ပူစီႀကီးကေတာ့ တညလံုးလည္ၿပီး က်ေနာ့္ျခင္ေထာင္ထဲ ဝင္၊ က်ေနာ့္ ကိုယ္ကိုယ္မွီ က်ေနာ့္ေခါင္းအုန္းကို သူပါအုန္းၿပီး အိပ္တယ္။ ခ်စ္ရတာေလ။
အိမ္ေမြးတိရစာၧန္ေတြကိုေတာင္ သက္ရွိသတၱဝါေတြ အေနနဲ႔ ေလးစားရ၊ ခ်စ္ရေကာင္းမွန္းသိတဲ့ ဗုဒၶဝါဒီေတြဟာ တိုင္းရင္းသားေတြ ကို အခ်ဳပ္အျခာအာဏာ ဆိုတဲ့ ဘာမွန္းမသိတဲ့ ဟာႀကီးနဲ႔ ခ်ဳပ္ျခယ္စိုးမိုးထားစရာ မဟုတ္ေလာက္ပါဘူး။
ခ်စ္လို႔ဆိုၿပီး ေလွာင္ခ်ိဳင့္ထဲ ထည့္ေမြးစရာ မဟုတ္ပါ။

ခင္ဗ်ားတို႔ တကယ္ေကာ ခ်စ္ရဲ႕လား.
ဆင္းရဲႏံုခ်ာစြာနဲ႔ ေနသြား ေသသြား ေဆးကုသစရာမရွိ လွ်ပ္စစ္မီး မရွိ ေရသန္႔မရွိတဲ့ ဘဝေတြ ကေန၊ ျမန္မာစစ္တပ္ဝင္လာရင္ေတြ႕ရာ ဆြဲခ် ပစ္ခတ္စားေသာက္ မိန္းကေလးဆို မုဒိန္းက်င့္ ေယာက္်ားေလးဆို ေပၚတာထမ္းခိုင္း အႏိုင္က်င့္ၿပီး ႏွစ္ ၆၀ ေနခဲ့ရတာနဲ႔စာရင္ တ႐ုတ္စာသင္ တ႐ုတ္လိုေျပာ တ႐ုတ္ပိုက္ဆံကိုင္ၿပီး ဝ အဖိုးအဖြားတို႔ ေဆးကုသမႈ လံုျခံဳမႈ နဲ႔ လူတန္းေစ့ ေန ေနၾကတာကို က်ေနာ္ မုဒိတာပြား ဝမ္းသာပါတယ္။

ခြဲထြက္မွ သူတို႔ ခ်မ္းသာမယ္ဆို ခြဲထြက္ၾကပါေစ။ အားနာစြာနဲ႔ သူတို႔တအိုးတအိမ္ထူေထာင္ရာမွာ လိုတဲ့အကူအညီ စြမ္းသမွ် ကူညီေပးခ်င္ပါေသးတယ္။ ဒါမွ သူငယ္ခ်င္းေကာင္း ပီသေတာ့ေပမေပါ့။

က်ေနာ္ စာနာေသာ ႏွလံုးသားနဲ႔ သူတို႔ေနရာမွာ ငါသာဆိုရင္ ဆိုတဲ့ ကခ်င္ျဖစ္ၾကည့္၊ ဝ ျဖစ္ၾကည့္ ခံစားစာနာစိတ္နဲ႔ ခ်စ္ၿပီး ကို ေရးရပါတယ္။

က်ေနာ္ခ်စ္ေသာ တိုင္းရင္းသားညီအကိုေမာင္ႏွမေတြ ခ်မ္းခ်မ္းသာသာ ေဘးအႏၲရာယ္ကင္းကင္းရွင္းရွင္းနဲ႔ လူတန္းေစ့ ေနႏိုင္ၾကရပါေစ။

ျပည္ေထာင္စု ဆိုတာႀကီး တဂ်ိမ္းဂ်ိမ္း လူသတ္ယႏၲရားႀကီးျဖစ္ေနမယ္ဆိုရင္ က်ေနာ္ျပည္ေထာင္စု မလိုခ်င္ပါ။ခင္ဗ်ားတို႔ရဲ႕ မဆလျပည္ေထာင္စု စိတ္ဓါတ္ က်ေနာ့္မွာ မရွိပါ။

လူ ကို လူလိုျမင္ၿပီး
လူကို လူခ်င္း ခ်စ္စိတ္စာနာစိတ္ပဲ က်ေနာ့္မွာ ရွိပါတယ္။

ကမ႓ာႀကီး မွာ ေျမေတြ က်ေနာ္တို႔ အမ်ားႀကီး ပိုင္ဖို႔က အဓိက မဟုတ္ပါ။ ေအးခ်မ္းစြာ ခ်စ္ခင္စြာ ေပ်ာ္ရႊင္စြာနဲ႔ အျပန္အလွန္ဆက္ဆံကူးလူးေနသြားၾကဖို႔ကသာ အဓိက လို႔ ခံယူမိပါတယ္။

ခ်ိဳတူးေဇာ္