စေတးခံ တပ္သားဘ၀

by MKA on November 25, 2012(myitkyina blog)

စိတ္ဓါတ္က်ဆင္းပ်က္ျပားေနၿပီျဖစ္တဲ့ ျမန္မာ့မ်ဳိးခ်စ္တပ္မေတာ္သားေတြဟာ ေရွ႕တန္းမွာ ဆက္ၿပီး တာ၀န္ထမ္းေဆာင္လိုတဲ့ဆႏၵ ကုန္ဆုံးသြားၿပီျဖစ္တဲ့အတြက္ ေန႔စဥ္နဲ႔အမွ် တပ္စခန္းကေနထြက္ေျပး လ်က္ရွိေနၾကတယ္။ ေရွ႕တန္းထြက္ တပ္မေတာ္သားတိုင္းဟာ ႏုိင္ငံအက်ဳိးရလဒ္ေမွ်ာ္မွန္းစရာမရွိတဲ့ စစ္ပြဲကိုၿငီးေငြ႕လာေနၾကပါၿပီ။ အာဏာရွင္၊ အာဏာ႐ူး လူတစ္စုရဲ႕ တဖက္သတ္မွားယြင္းဆုံးျဖတ္ခဲ့တဲ့ ႏိုင္ငံေရးလွည့္ကြက္ေတြနဲ႔ လူမ်ဳိးႀကီး၀ါးကိုအေျခခံတဲ့ စတုတၳျမန္မာႏိုင္ငံေပၚထြန္းေရးကို ႐ုပ္လုံးေဖၚ ေနတဲ့ လူတစ္စုရဲ႕ အမိန္႔ေပးခိုင္းေစမႈေတြေၾကာင့္ ရာစုႏွစ္တစ္၀က္ေက်ာ္မွာ တပ္မေတာ္သား ေထာင္ေပါင္းမ်ားစြာဟာ ဘ၀စေတးခံခဲ့ၾကရတယ္။ အဲဒီတပ္မေတာ္သားေတြနဲ႔ ဆက္စပ္ေနတဲ့ မိသားစု၀င္ေတြ၊ ေဆြးမ်ဳိးအသိုင္းအ၀ိုင္းေတြဟာ မိသားစု ၿပိဳကြဲခံရၿပီး ဘ၀ေတြပ်က္စီးခံခဲ့ရတာဟာ ေသာင္း၊ သိန္း ခ်ီေနၿပီ။
ဒါေတြကို စဥ္းစားေတြးေခၚသိတတ္ နားလည္သတိထားမိတဲ့ တပ္မေတာ္သားေတြဟာ တပ္စခန္း ကေန ထြက္ေျပးလြတ္ေျမာက္ဘို႔အတြက္ အခြင့္အလမ္း၊ အခြင့္အေရးကို ရွာႀကံလ်က္ ရွိေနၾကတယ္။ “တပ္မေတာ္အင္အားရွိမွ၊ တိုင္းျပည္အင္အားရွိမည္”ဆိုတဲ့ တပ္မေတာ္အစုိးရရဲ႕ ဟစ္ေၾကြးသံေတြဟာ၊ အမွန္တကယ္ျဖစ္ေပၚလာဘို႔ ခက္ခဲပါတယ္။ စစ္တပ္ရဲ႕ ရုပ္ပိုင္းဆိုင္ရာအသြင္အျပင္ဟာ ေခတ္မီ ရုပ္၀တၳဳနဲ႔ တည္ေဆာက္မြမ္းမံႏိုင္ေပမဲ့၊ အေျခခံအင္အားစု ျဖစ္တဲ့ ေအာက္ဆင့္အရာရွိ ငယ္ေတြ၊ ေအာက္ေျခတပ္မေတာ္သားေတြဟာ ေက်းကၽြန္သဖြယ္ဘ၀နဲ႔၊ လုံးပမ္းေနၾကရၿပီး စိတ္ဓါတ္ခြန္အား လုံး၀က်ဆင္းကာ ႏွလုံးရည္ေပ်ာက္ေနၾကပါၿပီ။
စစ္အစိုးရေခတ္မွာေတာ့ စစ္သားဆိုတဲ့ ဘီလူးေခါင္းစြပ္ၿပီး ကိုယ္လုပ္ခ်င္ရာ၊ ကိုယ္လိုရာကို အတင္းအဓၶမ ျပဳမူၿပီး ေငြေၾကးအခ်ဳိသပ္ဖားအသိုင္းအ၀ိုင္းမွာ ေခါင္းလုပ္လို႔ရခဲ့ေပမဲ့ အခုအခ်ိန္မွာ စစ္တပ္ရဲ႕အခန္းက႑ ဟာ ေန၀င္ဆည္းဆာအခ်ိန္ပါ။
ျမန္မာအစိုးရစစ္တပ္ထဲမွာ အျခားအဆင့္ ရဲေဘာ္ေတြရဲ႕ဘ၀ဟာ အလြန္သနားစရာေတြပါ။ အသက္ကို ဖက္နဲ႔ထုပ္ထားရသလိုပါ။ တိုက္ပြဲျဖစ္တိုင္း ေရွ႕ကလာမဲ့ က်ည္ကို သတိထားေနရသလို ေနာက္က်ည္ ကိုလည္း ေၾကာက္ေနရတဲ့ဘ၀ေတြပါ။ စားေရး ေသာက္ေရး ခက္ခဲတဲ့အထဲ အထက္အရာရွိ အဆင့္ဆင့္ရဲ႕ တာ၀န္နဲ႔မဆိုင္တဲ့ ကုိယ္ပိုင္ပုဂၢလိကမွာ ၀န္ေဆာင္ေပးေနရမႈ၊ ညႇင္းဆဲခိုင္းေစမႈ ေတြဟာလည္း ရဲေဘာ္ေတြကို စိတ္ဓါတ္က်ဆင္း၊ ပ်က္ျပားေစရတဲ့ဘ၀ ေရာက္ေစခဲ့တယ္။
ေရွ႕တန္းစစ္ေၾကာင္းမွာပါ၀င္တဲ့ တပ္မေတာ္သားေတြဟာ စစ္ယူနီေဖာင္းကို ျပည့္ျပည့္စုံစုံ မ၀တ္ဆင္ ဘဲ အရပ္၀တ္တစ္ပိုင္းနဲ႔ လႈပ္ရွားေနၾကတယ္။ ထြက္ေျပးရာမွာ အလြယ္တကူ အသြင္ေျပာင္းႏိုင္ဘို႔ အတြက္ပါ။ အခ်ဳိ႕ရဲေဘာ္ေတြဟာ ဂ်င္းေဘာင္းဘီ၊ အားကစား ေဘာင္းဘီ ေတြကို ၀တ္ထားၿပီး၊ ၾကယ္သီးအဆင္သင့္ ျဖဳတ္ထားတဲ့ စစ္အကၤ်ီ ေအာက္မွာ အရပ္အကၤ်ီကို ၀တ္ဆင္ထားၾကတယ္။ စစ္ဦးထုပ္ မေဆာင္းဘဲ ခေမာက္ ဒါမွမဟုတ္ Cap ဦးထုပ္ ေဆာင္းထားၾက တယ္။ အခ်ဳိ႕ဆိုရင္ ညႇပ္ဖိနပ္ စီးထားၾကတယ္။
ဒါေတြဟာ KIA ဖက္က အထင္မွားေအာင္ အရပ္သားအသြင္သ႑ာန္ ယူတာျဖစ္သလို၊ တိုက္ပြဲျဖစ္တာနဲ႔ ဒါမွမဟုတ္ အခြင့္အေရးရတာနဲ႔ အလြယ္တကူထြက္ေျပးၿပီး အရပ္သားအသြင္ေျပာင္းႏိုင္ဘို႔ အဆင္သင့္ ျဖစ္ေအာင္ ျပင္ဆင္ထားတာပါ။ ဒီလိုနဲ႔ဘဲ ဖားတစ္ပိုင္း၊ ငါးတစ္ပိုင္း စစ္သည္မ်ားကိုသာ ေရွ႕တန္းနယ္ေျမ ေတြမွာ ေတြ႕ေနၾကရတယ္။ ဒါေၾကာင့္ “ျမန္မာအစိုးရစစ္သားေတြကို စစ္၀တ္စုံအျပည့္နဲ႔ ေရွ႕တန္းမွာ ေတြ႕ခ်င္လွပါၿပီ” ဆိုၿပီး KIA စစ္သားေတြ ဟာသေႏွာၿပီး ေျပာဆိုေနၾကတယ္။
ဒါေတြေၾကာင့္ဘဲ ေရႊလီၿမိဳ႕မွာ KIO အဖြဲ႕နဲ႔ ဦးေအာင္ေသာင္း အဖြဲ႕တို႔ေတြ႕ဆုံစဥ္တုန္းက KIO ဖက္က ေျပာဆုိတဲ့စကားမွာ “ျမန္မာအစိုးရစစ္သားေတြ ထဘီ၀တ္ၿပီးတက္လာတယ္”လို႔ ထည့္ေျပာရတဲ့အထိ ျဖစ္ခဲ့တယ္။ အဲဒါကို ေတြ႕ဆုံပြဲကိုတက္ေရာက္လာတဲ့ ေရႊေရာင္တေျပာင္ေျပာင္နဲ႕ မီးပူေခါက္ခ်ဳိးအတိုင္း စစ္၀တ္စုံအျပည္ တပ္မေတာ္အရာရွိေတြက တပ္မေတာ္ကို သိကၡာခ်တယ္ဆိုၿပီး ေဒါပုန္ထခဲ့ၾကတယ္။ ေရွ႕တန္းမွာျဖစ္ပ်က္ေနတဲ့ တပ္မေတာ္သားေတြရဲ႕ အျဖစ္မွန္ဘ၀ကို ေနျပည္ေတာ္မွာ အခန္႔သားရွိတဲ့ သူေတြမသိလို႔ ေဒါပုန္ထတာျဖစ္ပါလိမ့္မယ္။

ထြက္ေျပးတဲ့တပ္မေတာ္သားတိုင္းဟာ စစ္အသုံးအေဆာင္ပစၥည္းအားလုံးကို လႊင့္ပစ္ထားခဲ့ၾကတယ္။ ေျခစီး စစ္ဖိနပ္၊ စစ္ေရာင္ ေျခအိတ္ကအစ အစိမ္းေရာင္ပါတဲ့ အသုံးအေဆာင္အားလုံးကို နာက်ည္းစြာ ဖ်က္ဆီးပစ္ခဲ့ၾကတယ္။ ေသနတ္ေတြကိုလည္း လႊင့္ပစ္ဖ်က္ဆီးခဲ့ၾကတယ္။ တကယ္ေတာ့ တပ္မေတာ္ သားေတြဟာ မိမိထမ္းေဆာင္ေနရတဲ့ တာ၀န္ဟာ အက်ဳိးမရွိလို႔၊ ဘ၀စေတးခံေနရလည္း တိုင္းျပည္ ေကာင္းက်ဳိးရလာမွာ မဟုတ္ဘူး ဆိုတာကို စဥ္းစားမိတဲ့အတြက္၊ ေနာက္ဆုံးမွာေတာ့ တန္ဘိုးရွိတဲ့ လူ႔ဘ၀၊ အသက္တစ္ေခ်ာင္း မပ်က္စီးေစခ်င္လို႔ အရဲစြန္႔ထြက္ေျပးေနၾကရတာ ျဖစ္တယ္။
အခ်ိဳ႕တပ္ေျပးေတြဟာ ကံကုန္ၾကလို႔ ျမန္မာအစိုးရစစ္ေၾကာင္းက ျပန္ဖမ္းမိတဲ့အတြက္ ကံဆိုးစြာ စံျပအေနနဲ႔ ပစ္ခတ္သတ္ျဖတ္ခံခဲ့ရၾကတယ္။ ႏို၀င္ဘာလ(၂၄)ရက္ေန႔က နားေဖါ့စစ္စခန္းမွာ အေျခခ် တပ္စြဲလႈပ္ရွားေနတဲ့ ဆားေမွာ္အေျချပဳ ခလရ(၁၀၅)တပ္ဖြဲ႕က တပ္မေတာ္သား(၃)ေယာက္ဟာ ကုိယ္လြတ္႐ုံန္း ထြက္ေျပးခဲ့ၾကတယ္။ စစ္အသုံးအေဆာင္ပစၥည္းအားလုံးကို ေတာထဲမွာ ေဖ်ာက္ဖ်က္ လႊင့္ပစ္ထားခဲ့ၾကတယ္။ အဲဒီထြက္ေျပးသြားတဲ့ တပ္ေျပး(၃)ေယာက္ကို နားေဖါ့တပ္စခန္းကေနၿပီး လက္နက္ငယ္၊ လက္နက္ႀကီး ေတြနဲ႔ လိုက္လံပစ္ခတ္ၾကေပမဲ့ ထိခိုက္မႈမရွိခဲ့ဘူး။
ကံအက်ဳိးေပးတဲ့အတြက္ KIA တပ္ဖြဲ႕နဲ႔ေတြ႕ဆုံခဲ့ၿပီး အဖမ္းခံခဲ့လို႔ လူ႔အသက္(၃)ေခ်ာင္း ဆက္လက္ ရွင္သန္ခြင့္ ရခဲ့တယ္။ အဲဒီတပ္ေျပးေတြ ေျပာဆိုခ်က္အရ နားေဖါ့တပ္စခန္းမွာ ရိကၡာျပတ္ေနလို႔ ထမင္းနပ္မွန္ မစားရေၾကာင္း၊ ေသာက္ေရကိုလည္း ေခၽြသာေသာက္သုံးေနရေၾကာင္း၊ ေနပြင့္ခ်ိန္ နာရီပိုင္းမွ်သာ ေနပူဆာလႈံခြင့္ရေၾကာင္း၊ ေရမခ်ဳိးျဖစ္သည္မွာ ႏွစ္လခန္႔ရွိၿပီျဖစ္ေၾကာင္း မ်က္ရည္ တၿဖိဳင္ၿဖိဳင္ျဖင့္ ရင္ဖြင့္ေျပာဆိုၾကတယ္။
ေဆာင္းတြင္း၀င္လာၿပီျဖစ္ေသာ္လည္း အေပၚ၀တ္အေႏြးအထည္မရွိ၊ ေစာင္တစ္ထည္ကို ရဲေဘာ္ (၂)ေယာက္ ေပါင္းအိပ္ေနေၾကာင္း သိရတယ္။ အေအးဒါဏ္နဲ႔ အာဟာရျပတ္လတ္တဲ့အတြက္ ဒီအေတာအတြင္း ရဲေဘာ္(၆)ေယာက္ ထက္မနည္း ေသဆုံးသြားၿပီျဖစ္ေၾကာင္းလည္း သိရတယ္။ ပိုၿပီး စိတ္မေကာင္းစရာကေတာ့ ေသဆုံးသြားတဲ့ ရဲေဘာ္ေတြရဲ႕ မိသားစု၀င္ေတြဟာ နာေရးသတင္းကုိ မသိရွိတာျဖစ္ေၾကာင္း ေျပာဆိုၾကတယ္။ နားေဖါ့တပ္စခန္းဟာ အျမင့္ေပ(၆၀၀၀)ခန္႔ ရွိတဲ့အတြက္ ေဆာင္းတြင္းမွာ အပူခ်ိန္ဟာ ေရခဲအမွတ္ေအာက္ရွိတဲ့ ေတာင္ထိပ္ပါ။
အဲဒီတပ္ေျပး(၃)ေယာက္ဟာ စုတ္ျပတ္ေနၿပီျဖစ္တဲ့ အ၀တ္အစားကို ၀တ္ဆင္ထားၾကၿပီး သူတို႔ရဲ႕ ရည္ရြယ္ခ်က္ကေတာ့ တ႐ုတ္ျပည္ဘက္ကို ေျပး၀င္၊ အဲဒီကေနတဆင့္ ျဖစ္တဲ့နည္းနဲ႔ ဇာတိကို ျပန္ႏိုင္ဘို႔ ျဖစ္တယ္လို႔ ေျပာဆိုၾကတယ္။
ဒါေတြဟာ ကခ်င္ေဒသေတြမွာ ေန႔စဥ္နဲ႔အမွ် ျဖစ္ပ်က္ေနတဲ့ တပ္မေတာ္သားေတြရဲ႕ ဘ၀ပါ။ အခ်ိဳ႕ဟာ လူမသိ သူမသိနဲ႔ဘဲ ေတာေတာင္ထဲလမ္းေပ်ာက္ အစာေရစာ ငတ္ျပတ္ေသဆုံးခဲ့ၾကရတယ္။ ေရွ႕တန္း စစ္ေျမျပင္ေရာက္ တပ္သားအခ်ဳိ႕ဟာ ေနာက္တန္းျပန္ႏိုင္ေရးအတြက္ နည္းလမ္းအမ်ဳိးမ်ဳိး အသုံးျပဳၾက ေၾကာင္း သိရတယ္။ တိုက္ပြဲအနည္းငယ္ျဖစ္တာနဲ႔ ဒဏ္ရာျဖစ္ေစဘို႔တြက္ မိမိကိုယ္ကုိမိမိ အသက္ အႏၱရာယ္မျဖစ္ႏိုင္တဲ့ ကိုယ္ခႏၶာအစိတ္အပိုင္းေတြမွာ ပစ္ခတ္ယူၾကတယ္။ တုိက္ပြဲဒဏ္ရာရ ရဲေဘာ္ အျဖစ္ ေနာက္တန္းျပန္ၾကတယ္။
ဘယ္လိုနည္းနဲ႔ပဲျဖစ္ျဖစ္ တပ္မေတာ္သားေတြဟာ ေရွ႕တန္းမွာ အဓိပၸါယ္မရွိတဲ့တိုက္ပြဲကုိ ၿငီးေငြ႕လာၾကၿပီ ျဖစ္လုိ႔ အဲဒီဘ၀ကေန လြတ္ေျမာက္ႏိုင္ေရးအတြက္ နည္းမ်ဳိးစုံကို အသုံးျပဳေနၾကပါၿပီ။


မေနာသန္းႏိုင္
၂၅-၁၁-၂၀၁၂