ၿပည္ေထာင္စု / တစ္ၿပည္ေထာင္စနစ္မ်ား (ဖတ္ၿဖစ္ေအာင္ဖတ္ပါ)

ၿပည္ေထာင္စု / တစ္ၿပည္ေထာင္စနစ္မ်ား

     ၂၀၀၈ခုႏွစ္ဖြဲ ့စည္းပံုအေၿခခံဥပေဒ ပုဒ္မ (၈) တြင္ နိုင္ငံေတာကို ၿပည္ေထာင္စုစနစ္ၿဖင္ ့   ဖြဲ ့စည္းတည္ေဆာက္မည္ဟုၿပဌန္းပါရွိပါသည္။ အဆိုပါၿပည္ေထာင္စုဟူေသာေ၀ါဟာရကို ဂဃနဏသိရွိသူနည္းပါးသၿဖင္ ့ ေဖာ္ၿပလိုက္ပါသည္။

ၿမန္မာနိုင္ငံရွိၿပည္သူအမ်ားကို ၿမန္မာနိုင္ငံကိုဘာေႀကာင္ ့ၿပည္ေထာင္စုၿမန္မာနိုင္ငံေခါာပါသလဲ ဟုေမးပါက -
(၁) တိုင္းရင္းသားေပါင္းစံုေနထိုင္ႀကသၿဖင့္ေခါာၿခင္းၿဖစ္ေႀကာင္း ၊
(၂) တိုင္းႏွင့္ၿပည္နယ္မ်ားစုေပါင္းထားၿခင္းေႀကာင့္ေခါာၿခင္းၿဖစ္ေႀကာင္း ၊
စသည္ၿဖင့္သာေၿဖဆိုႀကသည္။ အမွန္မွာထိုအေၿဖမ်ားသည္ လံုး၀မွားယြင္းေသာ အေၿဖမ်ားၿဖစ္ႀကသည္။ အဘယ္ေႀကာင့္ဆိုေသာ  အိမ္နီးခ်င္းတရုတ္နိုင္ငံကို ႀကည့္ပါလွ်င္၊ တရုတ္နိုင္ငံတြင္လည္း တိုင္းရင္းသားေပါင္းစံု ေနထိုင္ႀကပါသည္။ ထို ့အၿပင္ တရုတ္နိုင္ငံတြင္ ၿပည္နယ္ ( ၎တို ့အေခါာ Province ) ေပါင္းမ်ားစြာကို စုေပါင္းထားေသာနိုင္ငံၿဖစ္ေသာလည္း တရုတ္နိုင္ငံကိုၿပည္ေထာင္စုဟုမေခါာပါ။ တရုတ္ၿပည္သူ့သမၼတႏိုင္ငံ ( People Republic of China ) ဟုသာေခါာပါသည္။ ထို ့အတူအိမ္နီးခ်င္းထိုင္းႏိုင္ငံတြင္လည္း၊ ၿပည္နယ္မ်ားစြာရွိၿပီး ၊တိုင္းရင္းသားလူမ်ိဳးမ်ားစြာစုေပါင္းေနထိုင္ေသာလည္း ၿပည္ေထာင္စုမေခါာဘဲ ထိုင္းဘုရင့္ႏိုင္ငံ (The Kingdom of Thailand ) ဟုသာေခါဆိုသမုတ္ပါသည္။ တိုင္းရင္းသားေပါင္းစံုေနထိုင္ႀကတိုင္း ၊ ၿပည္နယ္ႏွင့္တိုင္းမ်ားေပါင္းထားတိုင္း ၿပည္ေထာင္စုဟုမေခါာႏိုင္ေႀကာင္း အထက္ဥပမာမ်ားအရေတြ ့ရမည္ၿဖစ္သည္။

     ၿမန္မာနိုင္ငံကိုမည္သည့္အခ်ိန္ကစ၍ၿပည္ေထာင္စုၿမန္မာနိုင္ငံၿဖစ္လာသည္ကိုအလ်ဥ္းသင့္သၿဖင့္ ဤေနရာ၌ ေဖာၿပလိုပါသည္။ ခရစ္သကၠရာဇ္ ၁၈၂၄ မတိုင္မီအခ်ိန္တြင္ ၿမန္မာနိုင္ငံကို ၿမန္မာနိုင္ငံဟုပင္မည္သူကမ်ွမေခါာေသးေခ်။ပထမၿမန္မာနိုင္ငံေတာတည္ေထာင္သူအေနာ္ရထာသည္ပင္လွ်င္ ၿမန္မာနိုင္ငံဟုအမည္မေမွဲ ့ေခါာခဲ့ပါ။ ေနာင္သမိုင္းဆရာတို့မွ ပထမၿမန္မာနိုင္ငံေတာ၊ ဒုတိယၿမန္မာနိုင္ငံေတာဟု ထြင္ကာေမွဲ ့ေခါာလာၿခင္းၿဖစ္သည္။

  ဆိုခဲ့သည့္အတိုင္း အေနာ္ရထာသည္ ၎၏ပတ္၀န္းက်င္ရြာမ်ားကိုသိမ္းပိုက္ကာ ပုဂံေခတ္တည္ေထာင္ၿခင္း၊ က်န္ပေဒသရာဇ္အဆက္ဆက္လည္း ၎တို ့နယ္မ်ားကိုခ်ဲ ့ထြင္ကာ အင္း၀ေခတ္၊ ပုဂံေခတ္(အေနာ္ရထာ) (က်န္စစ္သား) (ေစာလူးမင္း) (ပင္းယ) (စစ္ကိုင္း) (အင္း၀) (ဟံသာ၀တီ)၊ ေတာင္ငူေခတ္ (မင္းတရားေရႊထီး) (ဘုရင္ ့ေနာင္)၊ ဟန္သာ၀တီ (ရွင္ၿဖဴရွင္၊ ဘုရင္ ့ေနာင္မင္းတရားႀကီး)၊ ရတနာပံုေခတ္ (မင္းတုန္းမင္း၊ ကေနာင္မင္းသား) စသၿဖင့္သာ ေအာက္ၿပည္တြင္ရွိေနႀကသည္။ သမိုင္းဆိုင္ရာ အေထာက္အထားမ်ားအရ မြန္ႏွင္ ့ၿမန္မာပေဒသရာဇ္မ်ားတိုက္ခိုက္ႀကၿခင္း၊ ရခိုင္ႏွင့္ၿမန္မာပေဒသရာဇ္မ်ားတိုက္ခိုက္ႀကၿခင္း၊ ယိုးဒယားကိုတိုက္ခိုက္ၿခင္း၊ မဏိပူရကိုႀသဇာခံထားၿခင္းႏွင့္ တရုတ္ႏွင့္တိုက္ခိုက္ၿခင္းမ်ားသာရွိခဲ့ပါသည္။ ရွမ္းေစာဘြားမ်ားႏွင့္တစ္ခါတစ္ရံကေတာက္ကဆအနည္းအက်ဥ္းရွိသည္ကလြဲ ႀကီးမားေသာၿပသနာမရွိခဲ့ပါ။

              အထူးသၿဖင့္ ကခ်င္၊ ခ်င္း၊ က၇င္ႏွင့္ကရင္နီ (ကယား) တို့ႏွင့္ ၿမန္မာ ပေဒသရာဇ္ စစ္ဘုရင္မ်ားတိုက္ခိုက္ႀကၿခင္း၊ နယ္ေၿမလုၿခင္း လံုး၀မရွိခဲ့သလို ထိုလူမ်ိဳးတို့၏နယ္ေၿမကိုလည္း သိမ္းပိုက္ခဲ့ၿခင္းမရွိခဲ့ဘူးပါ။ ထို့ေႀကာင့္ ၁၉၈၀ ၿပည့္ႏွစ္ ၿပည္ေထာင္စုေန ့အထူးထုတ္ ၿပန္ႀကားေရး၀န္ႀကီးဌာန၏စာအုပ္တြင္၊ ကခ်င္၊ ကယား (ကရင္နီ) ကရင္၊ ဗမာတို့သည္ ကိုယ့္ထီးကိုယ့္နန္းကိုယ့္က်ငွန္းၿဖင့္ေနခဲ့ႀကသည္ဟုေဖာၿပထားၿခင္းမွာ အေႀကာင္းမဲ့မဟုတ္ပါ။ ကခ်င္၊ ခ်င္း၊ ကရင္၊ ကရင္နီ (ကယား) တို ့သည္ မည္သည့္အခါမွ်ႀသဇာခံမဟုတ္ခဲ့ပါ။ မိမိတို ့နယ္ေၿမတြင္ မိမိတို့ဥပေဒၿပဳၿခင္း၊အုပ္ခ်ဳပ္ၿခင္း၊ တရားစီရင္ၿခင္းဟူေသာ အခ်ဳပ္အၿခာအာဏာကိုပိုင္ဆိုင္က်င့္သံုးခဲ့ႀကေႀကာင္းေတြ့ရသည္။ (ၿပည္ေထာင္စုႏိုင္ငံၿဖစ္ေပါာလာေရးသည္ ထိုအခ်ဳပ္အၿခာအာဏာကိုပိုင္ဆိုင္ေသာ ၿပည္နယ္မ်ားကိုသာထည့္တြင္းရသည္မွာအေရးႀကီးေႀကာင္း ေရွ ့အခန္းမ်ားတြင္ေတြ့ၿမင္ရမည္ၿဖစ္သည္-စကားခ်ပ္)

               ထိုသို့ဗမာလူမ်ိဳးမ်ားသည္လည္း ဗမာပိုင္နက္တြင္ေနထိုင္လာခဲ့ႀကသလို က်န္ ကခ်င္၊ ခ်င္း၊ ကရင္နီႏွင့္ကရင္တို့သည္လည္း ၎တို့ပိုင္ေသာနယ္ေၿမတြင္မိမိတို့လူမ်ိဳးအလိုက္ အုပ္စိုးေနထိုင္လာခဲ့ႀကေသာ္လည္း ၁၈၂၄ ခုႏွစ္သို့ေရာက္ရွိေသာအခါ ၿမန္မာနိုင္ငံသမိုင္းသည္ ႀကီူမားေသာအလွည့္အေၿပာင္းတစ္ခုႏွင့္စတင္လာခဲ့သည္။

               ၁၈၂၄-ခုႏွစ္ တြင္ အဂၤလိပ္ႏွင့္ေအာက္ဗမာၿပည္ကိုအုပ္ခ်ဳပ္ေသာ ၿမန္မာမင္းၿဖစ္သည့္ ဘႀကီးေတာ္လက္ထက္တြင္ ရခိုင္ၿပည္ရွိ ရွင္မၿဖဴကၽြန္းကိစၥႏွင့္ ပတ္သက္၍အၿငင္းပြားကာ ပထမအဂၤလိပ္ဗမာစစ္ပြဲၿဖစ္ခဲ့သည္။ ဗမာဘက္မွစစ္ရွံုးသၿဖင့္ ရႏ ၱဘိုစာခ်ဳပ္အရ ဗမာပိုင္နက္ၿဖစ္ေသာ ရခိုင္တနသၤာရီကို အဂၤလိပ္သိမ္းပိုက္ခဲ့သည္။ ၁၈၅၅တြင္ အဂၤလိပ္-ဗမာဒုတိယစစ္ပြျၿဖစ္ခဲ့ၿပန္သည္။ ဗမာဘက္မွရွံုးသၿဖင့္ ဗမာပိုင္နက္ၿဖစ္ေသာ ပဲခူးနယ္အထိအဂၤလိပ္သိမ္းပိုက္ခဲ့ၿပန္သည္။ ၁၈၈၅ခုႏွစ္တြင္ တတိယအဂၤလိပ္-ဗမာစစ္ပြဲၿဖစ္ၿပန္သည္။ မႏၱေလးတြင္ရွိေသာ သီေပါမင္းကိုဖမ္းဆီးေခါာေဆာင္သြားၿပီး ဗမာနန္းဆက္ၿပတ္သြားခဲ့သည္။ အမွန္မွာ တတိယစစ္ပြဲသည္ (၁) ပတ္မွ်သာႀကာသည္။

              အထက္ပါစစ္ပြဲကိုႀကည့္ပါက အဂၤလိပ္သည္ဗမာႀသဇာခံနယ္ေၿမမ်ားကိုသာ သိမ္းပိုက္ခဲ့သည္ကို ေတြ ့ရပါသည္။ ဥပမာ-ပထမစစ္တြင္ ရခိုင္ကို သိမ္းပိုက္ရာ အဘယ္ေႀကာင့္ ရခိုင္ႏွင့္ကပ္လွ်က္ရွိေသာ ခ်င္းၿပည္နယ္ကိုမသိမ္းခဲ့ဘဲ တနသၤာရိကို သြားေရာက္သိမ္းပိုက္သနည္း။ ရွင္းပါသည္။ ခ်င္းၿပည္နယ္သည္ ဗမာပိုင္နက္ မဟုတ္ေသာေႀကာင့္ၿဖစ္ပါသည္။

            တတိယအဂၤလိပ္ၿမန္မာစစ္ပြဲအၿပီး မႏၱေလးနယ္ၿပည္ေတာ္ကို သိမ္းပိုက္ၿပီး အဂၤလိပ္တို့သည္ ၿမန္မာၿပည္ကို ၎တို ့၏ကိုလိုနီနယ္ေၿမအၿဖစ္ သတ္မွတ္ခဲ့ေသာလည္း၊ ကခ်င္၊ ခ်င္း၊ ရွမ္းတို ့သည္ အဂၤလိပ္ကိုႏွစ္ (၄၀) ေက်ာ္ႀကာတိုက္ခိုက္ေနခဲ့ႀကရသည္။ 

           တတိယအဂၤလိပ္ၿမန္မာစစ္ပြဲၿပီးသည္ႏွင့္ ဗမာၿပည္ကိုအဂၤလိပ္သည္ ၎၏ ပိုင္နက္ကိုလိုနီ သြတ္သြင္းလိုက္ၿပီးေနာက္ တိုင္းရင္းသားေဒသမ်ားသို့ ဆက္လက္ခ်ီတက္သိမ္းပိုက္ရန္ ႀကိဳးပမ္းေသာလည္း တိုင္းရင္းသားမ်ားမွ နယ္ခ်ဲ့ကို ၿပင္းၿပင္းထန္ထန္တြန္းလွန္ခဲ့သၿဖင့္ အဂၤလိပ္စစ္တပ္သည္မ်ားစြာအထိနာခဲ့သည္။ ေနာက္ဆံုးအဂၤလိပ္တို့သည္ တိုင္းရႈ္းသားမ်ားၿဖစ္သည့္ ကခ်င္၊ ခ်င္း၊ ရွမ္းၿပည္နယ္မွ ဒူ၀ါမ်ား၊ ေစာ္ဘြားမ်ားကိုညွိႏိုင္းကာ၊ ၎တို့၏ေဒသ ၎တို့ဖာသာအုပ္ခ်ဳပ္ရန္ခန္ ့အပ္လႊာမ်ားေပးကာ ကိုလိုနီသို့သြတ္သြင္းပါသည္။ ကခ်င္ၿပည္နယ္ကို ၁၈၉၆ ကခ်င္ေတာင္တန္းသားမ်ားဥပေဒ (The Kachin Hill Tribe Regulation) ကိုၿပဌာန္းၿပီးလည္းေကာင္း၊ ရွမ္းၿပည္နယ္ကို ၁၈၉၆ ရွမ္းေတာင္တန္းဥပေဒ (The Shan Hill Regulation) ၿဖင့္လည္းေကာင္း၊ ခ်င္းၿပည္နယ္ကို ၁၈၉၆ ခုႏွစ္ (The Chin Hill Regulation) ၿဖင့္လည္းေကာင္း သီၿခားစီအုပ္ခ်ဳပ္ခဲ့သည္။ ယခင္ဗမာပိုင္ေအာက္ဗမာၿပည္ကို ၁၉၃၅ခုႏွစ္ (Proper Bumer Act) ၿဖင့္အုပ္ခ်ဳပ္ခဲ့သည္။ ထိုအခ်က္ကိုႀကည့္ၿခင္းအားၿဖင့္ ကခ်င္၊ ခ်င္း ရွမ္းၿပည္နယ္မ်ားသည္ ဗမာ၏လက္ေအာက္ခံမဟုတ္ခဲ့ေႀကာင္း သက္ေသခ့ခ်က္ၿဖစ္သည္။ (ကယားၿပည္နယ္ကိုမူ သီးၿခားအုပ္ခ်ဳပ္ထားပါသည္။)

              အထက္ပါၿဖစ္စဥ္အရ၊ အဂၤလိပ္ကိုလိုနီမ်ားၿမန္မာၿပည္ကို (၃) ႀကိမ္တိုင္စစ္ၿပဳၿခင္းမၿပဳမီ၊ ဗမာမ်ားသည္လည္း ေအာက္ၿပည္တြင္ အခ်ဳပ္အၿခာအာဏာက်င့္သံုးသကဲ့သို့ ကခ်င္၊ ခ်င္း၊ ရွမ္း၊ ကရင္နီ(ကယား) မ်ားသည္လည္း ၎တို့ေဒသ၌ အခ်ဳပ္အၿခာအာဏာကို မိမိတို့ဖာသာက်င္သံုးေနခဲ့ႀက     သည္မွာထင္ရွားပါသည္။ အဂၤလိပ္ကိုလိုနီ၀င္ေရာက္တိုက္ခိုက္ၿခင္းေႀကာင့္သာ၊ ကခ်င္၊ ကရင္နီ၊ ခ်င္း၊ ရွမ္းႏွင့္ဗမာတို့မွာ အဂၤလိပ္၏ကိုလိုနီအၿဖစ္ သြတ္သြင္းၿခင္းခံခဲ့ရေႀကာင္း ထင္ရွားပါသည္။ 

               ၿမန္မာၿပည္သည္ အဂၤလိပ္ကိုလိုနီလက္သို့က်ေရာက္ေနသည့္အခ်ိန္တြင္ ပထမကမၻာစစ္ႏွင့္ ဒုတိယကမၻာစစ္ႏွင့္ႀကံဳေတြ ့ခဲ့ရသည္။ ပထမကမၻာစစ္မွာမူ ၿမန္မာၿပည္အတြက္ ထူးထူးၿခားၿခားေၿပာင္းလဲမွဳကိုမေပးေသာ္လည္း ဒုတိယကမၻာစစ္မွာမူ ၿမန္မာၿပည္အတြက္ႀကီးမားေသာ အေၿပာင္းအလဲေပါေပါက္ခဲ့ရၿပန္သည္။ 

             ဒုတိယကမၻာစစ္ၿပီးဆံုးသည့္အခါ အဂၤလိပ္သည္ ၎၏ကိုလိုနီနယ္မ်ားကို လြပ္လပ္ေရးေပးလိုခဲ့ပါသည္။ ၿမန္မာၿပည္အတြက္ကိုမူ ကိုလိနီေခတ္မတိုင္မီ ဗမာမင္းမ်ားအုပ္စိုးေသာၿပည္မကိုသာ လြပ္လပ္ေရးေပးမည္ၿဖစ္ေႀကာင္း ေအာင္ဆန္းအက္တလီစာခ်ဳပ္အရ သေဘာတူႀကသည္။ ေတာင္တန္းေဒသမ်ားၿဖစ္သည့္ ကခ်င္၊ ခ်င္း၊ ရွမ္း၊ ကယား မ်ားကိုမူ ေနာင္က်မွလြပ္လပ္ေရးယူရန္ၿဖစ္သည္။ သို့ေသာ္ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းသည္ ဗမာမ်ားႏွင့္အတူလြပ္လပ္ေရးယူရန္ လိုက္လံစည္းရံုးခဲ့သည္။ 

                ထိုသို့စည္းရံုးေရးတြင္ ေအာက္ပါအတိုင္းေၿပာဆိုခဲ့သည္ကို စြယ္စံုက်မ္း အတြဲ ( ) (     )(နီ-ပစ္)တြင္၊ ၿမန္မာမ်ားသည္ၿဗိတိသွ်၏ကၽြန္ မၿဖစ္လိုေႀကာင္း၊ ထို့အတူေတာင္တန္းလူမ်ိဳးမ်ားသည္လည္း ၿဗိတိသွ်၏ကၽြန္မၿဖစ္ေစလိုေႀကာင္း၊ ထို ့အတူေတာင္တန္းသားမ်ားကို ၿမန္မာ့ကၽြန္ မၿဖစ္ေစလိုေႀကာင္း၊ ေတာင္တန္းသားမ်ားအား လြပ္လပ္ေရးအတူယူရန္ေၿပာဆိုၿခင္းမွာ ၿမန္မာမ်ားအုပ္စိုးလိုၿခင္းေႀကာင့္မဟုတ္ေႀကာင္း စသည္ၿဖင့္ေၿပာဆိုခဲ့သည္။ 

               ေတာင္တန္းလူမ်ိဳးမ်ားအေနၿဖင့္ ထိုအခ်ိန္တြင္ေရႊးခ်ယ္စရာအခ်က္(၃)ခ်က္ရွိသည္။ ၎တို့မွာ-

(၁)  လြပ္လပ္ေရးယူမလား

(၂)  လြပ္လပ္ေရးမယူဘူးလား

(၃)  ဗမာႏွင့္တြဲၿပီးလြပ္လပ္ေရးယူမလား ဟူ၍ၿဖစ္သည္။

              အဂၤလိပ္ထံမွလြပ္လပ္ေရး သီၿခားယူရန္ ရခိုင္အမ်ိဳးသားမ်ားလည္း ထိုစဥ္ကက်ိဳးပမ္းခဲ့ေႀကာင္း၊ ဥပမာ-ရခိုင္ အမ်ိဳးသမီးေဒါာၿမစိန္၊ ဦးေအာင္ဇံေ၀က ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းႏွင့္ ရခိုင္ၿပည္နယ္သီးၿခားလြပ္လပ္ေရးယူရန္ ေဆြးေႏြးခဲ့ေႀကာင္း၊ ရခိုင္အမ်ိဳးသား ေဒါက္တာခင္ေမာင္ထံမွသိရပါသည္။ ထို့အၿပင္ေတာင္ႀကီးစံုစမ္းေရးေကာ္မရွင္စစ္ေဆးေရးတြင္လည္း ရခိုင္အမ်ိဳးသားမ်ားပါ၀င္ခဲ့ေႀကာင္းသိရသည္။(စကားခ်ပ္)

               အထက္ေဖာ္ၿပပါေရႊးခ်ယ္စရာအခ်က္(၃)ခ်က္ကို ေတာင္တန္းသားမ်ားကေလ့လာရာ၊ အကယ္၍ ၿမန္မာမ်ားႏွင့္ပူးေပါင္း၍ လြပ္လပ္ေရးမယူခဲ့ေသာ္ ေနာင္ႏွစ္ေပါင္းမည္မွ် အဂၤလိပ္၏ကိုလိုနီေအာက္တြင္ ဆက္လက္ေနထိုင္ရမည္ကိုမခန့္မွန္းႏိုင္သည္ကတစ္ေႀကာင္း၊ မိမိတို့ေတာင္တန္းသားမ်ားသည္လည္း အဂၤလိပ္ေအာက္ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ ဖိႏွိပ္ခံဘ၀ႏွင့္ေနလာခဲ့ရသၿဖင့္ လြပ္လပ္ေရးအရသာကို ၿပန္လည္ခံစားလိုသည္ကတစ္ေႀကာင္း (ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းမွာ ဗမာနဲ ့ ၁၀ ႏွစ္ေလာက္ေပါင္းႀကည့္ပါအံုး၊ အဆင္မေၿပပါကခြဲထြက္နိုင္သည္ဟူသည့္ ကတိစကား) တို့ေႀကာင့္ ေအာက္ဗမာၿပည္ႏွင့္ပူးေပါင္းကာ အဂၤလိပ္ထံမွလြပ္လပ္ေရးယူရန္ဆံုးၿဖတ္ခဲ့ႀကသည္။ 

             ထိုဆံုးၿဖတ္ခ်က္အရ ၁၉၄၇ခုႏွစ္ေဖေဖာ္၀ါရီလ (၁၂) ရက္ေန ့တြင္ ရွမ္းၿပည္၊ ပင္လံုၿမိဳ့တြင္ ဗမာၿပည္ေထာင္မွကိုယ္စားလွယ္ ဗိဳလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း ႏွင့္ရွမ္းၿပည္မွကိုယ္စားလွယ္မ်ား၊ ကခ်င္ၿပည္မွကိုယ္စားလွယ္မ်ားႏွင့္ ခ်င္းၿပည္နယ္မွကိုယ္စားလွယ္မ်ားသည္ လြပ္လပ္ေရးကို ဗမာၿပည္ႏွင့္ပူးေပါင္းယူမည္ဆိုသည့္ ပင္လံုသေဘာတူညီခ်က္(သို ့) ပင္လံုစာခ်ဳပ္ကို လက္မွတ္ေရးထိုးခဲ့ႀကသည္။ 

              ထိုေန ့မွစ၍ၿမနါမာႏိုင္ငံသည္ ၿပည္ေထာင္စုၿမန္မာနိုင္ငံအၿဖစ္ ေမႊးဖြားလာခဲ့သည္။ ၿပည္ေထာင္ (၄) ၿပည္ေထာင္ စုေပါင္းထားၿခင္းေႀကာင့္ ၿပည္ေထာင္စုၿဖစ္လာၿခင္းၿဖစ္ပါသည္။ ဤေနရာတြင္ ကယား(ကရင္နီ) ဘာေႀကာင့္မပါသနည္းဟုေမးစရာရွိပါသည္။ ကရင္နီၿပည္ေခါာ ကယားၿပည္နယ္သည္ ကင္း၀န္မင္းႀကီး လက္ထက္ကတည္းက လြပ္လပ္ေသာၿပည္နယ္အၿဖစ္ ထားရွိထားၿပီးၿဖစ္ေသာ္လည္း ပင္လံုညီလာခံသို ့ ေနာက္က်မွေရာက္ရွိလာေသာေႀကာင့္ လက္မွတ္ေရးထိုးၿခင္းတြင္မပါ၀င္ႏိုင္ခဲ့ၿခင္းၿဖစ္သည္။

               ထို့ပင္ ရခိုင္၊ မြန္ႏွင့္ကရင္ (ေကာ္သူးေလၿပည္နယ္) တို့ပါ၀င္ လက္မွတ္မထိုးၿခင္းမွာလည္း ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းမွာ ထိုစဥ္က အစိုးရအႀကီးအကျဲဖစ္ပါသည္။ ၎၏ကတ္ဘိနက္အစိုးရတြင္၊ ကရင္၀န္ႀကီး၊ ရခိုင္၀န္ႀကီးႏွင့္ မြန္၀န္ႀကီးမ်ားပါရွိၿပီးၿဖစ္သၿဖင့္ ၎တို့ကိုယ္စား ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း လက္မွတ္ေရးထိုးၿခင္းၿဖစ္ပါသည္။ 

               ၁၉၄၇ ခုႏွစ္ ေဖေဖာ္၀ါရီလ (၁၂) တြင္ ၿမန္မာၿပည္ကို ၿပည္ေထာင္စုစနစ္ၿဖင့္တည္ေထာင္ရန္ တိုင္းရင္းသားေခါင္းေဆာင္မ်ား သေဘာတူခဲ့ႀကၿပီး ပင္လံုစာခ်ဳပ္ကို ေအာင္ၿမင္စြာလက္မွတ္ေရးထိုးခဲ့ၿပီး (၅) လခန္ ့အႀကာတြင္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းမွာလုပ္ႀကံၿခင္းခံရပါသည္။ မည္သို့ပင္ၿဖစ္ေစ ပင္လံုစာခ်ဳပ္လက္မွတ္ေရးထိုးၿပီးေနာက္ ၿမန္မာၿပည္တြင္ ပထမဆံုးေပါာေပါက္လာမည့္ ၁၉၄၇ ခုႏွစ္ ဖြဲ့စည္းပံုအေၿခခံဥပေဒကိုေရးဆြဲကာ အဂၤလိပ္တို့ထံတင္ၿပႏိုင္ခဲ့သၿဖင့္ ၁၉၄၈ ခုႏွစ္ဇႏၷ၀ါရီလ (၄) ရက္ေန ့တြင္ ၿမန္မာၿပည္သည္လြပ္လပ္ေရးရလာခဲ့ပါသည္။

           (ဆက္ပါဦးမည္)

(ေရွ ့ေန လဖိုင္ေဇာ္ဆမ္ ၏ေဆာင္းပါးမွေကာက္ႏုတ္)

(KBC LABAU MAZING KOIMITI A  (8) lang na HKAW TSUN HPAWNG hta na Tara Kasa Lahpai Zau Sam [YGN] a gangau hpe bai kahtap garan dat ai re .)