သမၼတႀကီး က်န္းမာပါေစ

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

ခုခ်ိန္ထိ ၾကားရတာေတြက အမ်ိဳးမ်ိဳး အဖံုဖံု…

ျမစ္ဆံု၊ ေၾကးနီစီမံကိန္း၊ ၀ျပည္နယ္ကစလို႔ ဘဂၤလီေတြ သားဆက္ျခားဖို႔လိုတဲ့ အေၾကာင္း၊ ရခိုင္တစ္မ်ိဳးသားလံုးက ေထာက္ခံထားတဲ့ ဒီေဒသႏၱရအမိန္႔ကို ျပည္နယ္အစိုးရက မထုတ္ျပန္ရေသးတဲ့ အေၾကာင္း၊ ဘာသာေရးအသြင္ျဖစ္ေနတဲ့ အဖ်က္အေမွာင့္ေတြ အေၾကာင္း၊ မေလးရွားေရာက္ ေရႊျမန္မာတို႔အေၾကာင္း၊ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ေျပာတဲ့ ျမန္မာနဲ႔ ဗမာ အေၾကာင္း၊ လိုင္ဇာမွာ ပင့္ေဆာင္ပူေဇာ္မယ့္ က်ည္ဆံရုပ္ပြားေတာ္ (က်ည္ဆံခြံေတြနဲ႔ ထုလုပ္ထားတဲ့ ဗုဒၶရုပ္ပြားေတာ္) အေၾကာင္း၊ ေနာက္ဆံုး အပစ္ရပ္စာခ်ဳပ္က ကတိေတြ မတည္လို႔ KNU က သမၼတႀကီးကို ေနျပည္ေတာ္အထိ လာေတြ႔မယ့္ အေၾကာင္း …

ၾကာလာေတာ့ ‘မင္းတို႔ ဗမာႏိုင္ငံက ရွဳပ္လိုက္တာကြာ…’ လို႔ေတာင္ ညည္းယူရမလို ျဖစ္လာတယ္။ လြတ္လပ္ေရးရၿပီးကတည္းက ၿငိမ္ၿငိမ္ဆိမ္ဆိမ္ တိတ္တိတ္ဆိတ္ဆိတ္ ေနရတယ္လို႔ တစ္ခါမွ မရွိေသးဘူး။ တစ္ခုမဟုတ္ တစ္ခုေတာ့ ျဖစ္ေနရမွကို ဗမာႏုိင္ငံပီသသလို ျဖစ္ေနၿပီ။

ဒါဟာ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေမွ်ာ္မွန္းခဲ့တဲ့ တိုင္းျပည္မွ ဟုတ္ပါေလစ။

ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းဟာ ေလးစားစရာ ပုဂၢိဳလ္ပါ။ ၿဗိတိသွ်ဆီကေန ျပည္ေထာင္စုအျဖစ္ လြတ္လပ္ေရးရဖို႔ ေတာင္ေပၚေျမျပန္႔ ခ်စ္ၾကည္ေရး တည္ေဆာက္ႏိုင္ခဲ့တယ္၊ ၿဗိတိသွ်ကိုယ္စားလွယ္ေတြရဲ႕ မ်က္စိေအာက္မွာတင္ ပင္လံုကတိက၀တ္ေတြကို သေဘာတူလက္မွတ္ ေရးထိုးႏိုင္ခဲ့တယ္။ ႀကိဳတင္မဲေတြ၊ မဲလိမ္တာေတြ မရွိဘူး၊ ေျပာရရင္ Transparency ရွိခဲ့တယ္။ ၿဗိတိသွ်ကိုယ္တိုင္နဲ႔ နိုင္ငံတကာအသိုင္းအ၀ိုင္းအလယ္မွာ ေျပာစရာ မရွိ၊ မ်က္ႏွာပန္းလွတယ္။ 

ဒါေၾကာင့္ ၿဗိတိသွ်တို႔က ျပည္ေထာင္စုတစ္၀န္းလံုးက တိုင္းရင္းသားအားလံုးရဲ့အေရးကို ကိုဗမာတို႔လက္ထဲ ‘၀’ကြက္အပ္ခဲ့တယ္။ တိုင္းရင္းသားေခါင္းေဆာင္ေတြ ကိုယ္ႏွိဳက္က ယံုယံုၾကည္ၾကည္နဲ႔ ပင္လံုမွာ လက္မွတ္ထိုး ခဲ့တာဆိုေတာ့ “ေသခ်ာစဥ္းစားေပါ့ကြာ”ဆိုတဲ့ စကားထက္လြဲလို႔ ပိုမေျပာႏိုင္ခဲ့ဘူး။ ဗမာ့သမုိင္း အလိုအရေတာ့ ေသြးခြဲမႈေတြ၊ ၀င္ေရာက္စြက္ဖက္မႈေတြ ရွိခဲ့တယ္ေပါ့ဗ်။ ဒါေၾကာင့္ ကိုဗမာတို႔က တုိင္းရင္းသားေတြ ေရွာေရွာရွဴရွဴ ၀င္လာေအာင္ အေပးအယူလုပ္ခဲ့ရတယ္၊ အမ်ားႀကီး အေလွ်ာ့ေပး၊ လုိက္ေလ်ာခဲ့ရပါတယ္တဲ့။ ဘာပဲေျပာေျပာ ပင္လံုစာခ်ဳပ္ဟာ တိုင္းရင္းသား ေခါင္းေဆာင္ေတြနဲ႔ ဗမာေခါင္းေဆာင္ေတြၾကားတဲ့က ခုိင္ခိုင္မာမာ ရွိခဲ့တဲ့ သေဘာတူညီမႈေတြပဲ။

ဒါေပမဲ့ ယံုၾကည္မႈ၊ နားလည္မႈ ဘယ္ေလာက္ပဲရွိပါေစ၊ အာဏာရူးေတြ လက္နက္အားကိုးနဲ႔ ေသာင္းက်န္းေတာ့လဲ ဘာမွမတတ္နိုင္ဘူး။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္က ေပ်ာ့ေပ်ာ့ေျပာင္းေျပာင္းနဲ႔ စည္းရံုးသိမ္းသြင္းတယ္၊ အေျခတက်ျဖစ္တဲ့အခ်ိန္က်ေတာ့ ေနာက္တစ္ေယာက္က မင္းသားေခါင္းေဆာင္းခၽြတ္၊ ဘီလူးဆိုင္းတီးၿပီး အစြယ္ၿဖဲျပတယ္။ ဖယ္ဒရယ္မူကို ခြဲထြက္ေရးမူလို႔ သမုတ္တယ္။ တစ္ႏိုင္ငံလံုး စစ္ကၽြန္ဘ၀ေရာက္ရတယ္။ တုိင္းရင္းသားေတြက တုိင္းတစ္ပါးကၽြန္ဘ၀ ေရာက္ရတယ္။ တစ္ကမၻာလံုး ဘာမွမတတ္ႏိုင္၊ လက္ပိုက္ၾကည့္ရံုသက္သက္။ ဒါက သမိုင္းထဲက သင္ခန္းစာ။

ဒါဆို က်ေနာ္တို႔ ဘာကို ယံုၾကည္ရမွာလဲ၊ ၿဗိတိသွ်ေလ့လာသူေတြေရွ႕မွာ တုိင္းရင္းသားေခါင္းေဆာင္ေတြ သေဘာတူ လက္မွတ္ထိုးထားတဲ့ စာခ်ဳပ္ေတာင္ စာရြက္စုတ္တစ္ရြက္သာ ျဖစ္သြားခဲ့ရတယ္။ ယခင္ေျမာက္ပိုင္းတိုင္းမွဴး၊ လက္ရွိ ဒုတိယတပ္မေတာ္ကာကြယ္ေရးဦးစီးခ်ဳပ္နဲ႔ ကာကြယ္ေရးဦးစီးခ်ဳပ္(ၾကည္း) ဒုတိယဗိုလ္ခ်ဳပ္မွဴးႀကီးစိုး၀င္းက တုိင္းမွဴး ဘ၀မွာ  “ပင္လံုေခတ္ ကုန္သြားၿပီ”လို႔ ေျပာခဲ့ဖူးပါသဗ်။ (ဒီလို သေဘာထား၊ ခံယူခ်က္ေတြေၾကာင့္ပဲ သူေကာင္းျပဳခံရတာ ျဖစ္မယ္ထင္တယ္။) အခုလို “ညီအစ္ကိုခ်င္းျဖစ္တဲ့ကိစၥ ညီအစ္ကိုခ်င္း တိုးတိုးတိတ္တိတ္ ရွင္းရေအာင္”ဆိုတဲ့ စကားေတြေအာက္မွာ အပစ္ရပ္စာခ်ဳပ္ေတြက ဘယ္ေလာက္ ယံုၾကည္ဖြယ္ရွိမွာလဲ။ ခုပဲၾကည့္၊ ကတိမတည္ပံုေတြကို KNU နဲ႔ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ရြက္ဆစ္တို႔က သမၼတႀကီးနဲ႔ အေက်အလည္ ေဆြးေႏြးေတာ့မယ္။

ဦးသိန္းစိန္၊ ဦးေအာင္မင္းတို႔က သေဘာထားႀကီးႀကီးနဲ႔ ႏူးည့့ံေပ်ာ့ေျပာင္းစြာ တိုင္းရင္းသားအေရး ကိုင္တြယ္ေနပါတယ္(တဲ့)။ အမွန္တကယ္ ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲေနၿပီဆိုတာ တိုင္းရင္းသားေတြလဲ ယံုၾကည္ခ်င္ပါတယ္၊ တစ္သက္လံုး ေတာ္လွန္ေရးလုပ္လာခဲ့တာ ပင္ပန္းလွၿပီ။ ယံုခ်င္ၿပီ၊ နားခ်င္ၿပီ၊ ၿငိမ္းခ်မ္းခ်င္ၿပီ။ ဒါေပမဲ့ ယံုၾကည္လိုက္ဖို႔က အရင္းအႏွီး ႀကီးလြန္းတယ္။ ဘယ္မလဲ ေသခ်ာခိုင္မာတဲ့ ႏိုင္ငံေရးအာမခံခ်က္ေတြ၊ အပစ္ရပ္ၿပီးရင္ ႏိုင္ငံေရးေဆြးေႏြးမႈေတြ ဘယ္လုိလုပ္ပါမယ္ ဆိုတာေတာင္ ခုထိ ‘မူ’မည္မည္ရရမရွိဘူး။ (၂၀၀၈) ဥပေဒေအာက္ကို၀င္၊ လႊတ္ေတာ္ထဲေရာက္မွ ဆက္ေျပာၾကမယ္ ဆိုတာမ်ိဳး။  UNFC နဲ႔ေဆြးေႏြးတုန္းကလဲ ၾကည့္ေလ၊ ႏိုင္ငံေရးေဆြးေႏြးမယ့္ မူေဘာင္၊ လုပ္ငန္းစဥ္ေတြကို ဦးေအာင္မင္းအေနနဲ႔ အာမခံဖို႔ တြန္႔ဆုတ္၊ တြန္႔ဆုတ္ရယ္။

လက္ရွိအေနအထားအရေတာ့ ျမင္သမွ်၊ ေတြ႔သမွ် ဘာမွ အခ်ိဳးမေျပေသးဘူး။ ပါးစပ္ကသာ ယံုပါေျပာေနတယ္၊ ယံုၾကည္စရာေတြလုပ္ျပတာ မျမင္ရဘူး။ ေကအုိင္အိုကို ကခ်င္တစ္မ်ိဳးသားလံုး ေထာက္ခံတဲ့အေၾကာင္း အသိအမွတ္ျပဳလုိက္ရမွာ ေၾကာက္ေတာ့၊ တစ္သက္လံုး လူျမင္မခံခဲ့တဲ့ ကခ်င္အမ်ိဳးသားအလံကိုသာ ကခ်င္ျပည္နယ္အလံရယ္လို႔ တံဆိပ္ကပ္ေပးလိုက္တယ္။ ဒါ ရိုးသားမႈ မရွိတာပဲ။ အဲဒီေတာ့ ေသာက္ရွက္မရွိမွ ယံုၾကည္ပါဆိုတဲ့ စကားကို လာေျပာေပါ့။

ကခ်င္အမ်ိဳးသားတစ္ရပ္လံုးနဲ႔ ေကအိုင္အိုက ႏိုင္ငံေရးေဆြးေႏြးပြဲ အရင္လုပ္ဖို႔ ဒီေလာက္ဆႏၵ ျပင္းျပေနတာေတာင္ အပစ္အခတ္ရပ္စဲေရးကေန တစ္ျပားသားမွ မေလွ်ာ့ဘူး။ အဲဒီေတာ့ ေျပာလိုက္မယ္။ ယံုပါ၊ ယံုပါ တစာစာ ေျပာေနေပမဲ့ ႏိုင္ငံေရးေဆြးေႏြးပြဲေတြကေန အမ်ိဳးသားေရးအာမခံခ်က္ မရမခ်င္း လူထုက ယံုၾကည္မွာ မဟုတ္ဘူး။ ယံုၾကည္မႈ မရွိရင္ အပစ္အခတ္ရပ္စဲေရး ျဖစ္လာစရာ အေၾကာင္းမရွိဘူး။

တကယ္ေတာ့ အပစ္အခတ္ရပ္စဲေရးဆိုတာရဲ့ ေနာက္မွာ ႏိုင္ငံေရးေဆြးေႏြးပြဲေတြအစား၊ ႏိုင္ငံေရး အျမတ္ထုတ္မႈေတြကိုသာ ႀကိဳျမင္ေနမိတယ္။ ၿပီးခဲ့တဲ့ ျမစ္ႀကီးနားေဆြးေႏြးပြဲ ေၾကညာခ်က္မွာ ႏိုင္ငံေရးေဆြးေႏြးရန္ သေဘာတူသည္ဆိုတာႀကီးကို ထိပ္ဆံုးမွာ တင္ထားပါရက္၊ မေနာေျမမွာ ေသနတ္သံတိတ္ၿပီ ဆိုတဲ့ဘက္ မသိမသာ ေဇာင္းေပးေျပာတာေတြ ျမင္ရ၊ ၾကားရတယ္။

တကယ္သာ အပစ္ရပ္လက္မွတ္ထိုးၿပီးရင္ ေတာင္တန္းေဒသ ထူေထာင္ေရးအတြက္ ခြက္ဆြဲၿပီး ကမၻာပတ္မယ္ေလ။ ပြဲစားခကေတာ့ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ သဒၶါသေလာက္ပါပဲ။ အဲ … ေသခ်ာတာကေတာ့ လြတ္လပ္ေရးရၿပီးေနာက္ ပထမဆံုးအႀကိမ္ ေသနတ္သံတိတ္ေအာင္ လုပ္ႏိုင္တဲ့အတြက္ ေျပာင္ရွင္းကို ေက်ာ၀ိုင္းပုတ္ၾကမွာ ေသခ်ာတယ္။ ႏိုဗယ္ဆုေတာင္ ရဖို႔ ေသခ်ာသေလာက္ ရွိတယ္။ ဒါဆို ၂၀၂၀ အထိ သက္ဆိုးရွည္လို႔ ရၿပီ။ ကံေကာင္းရင္ (၂၁) ရာစု ျမန္မာႏိုင္ငံရဲ့ တစ္ဦးတည္းေသာ သမၼတအျဖစ္ေတာင္ ေမာ္ကြန္းတင္ခံရဦးမယ္။ ဟုတ္ပ… အဲလိုဆို ႏိုင္ငံေရးေဆြးေႏြးပြဲေတြ လုပ္ဖို႔အထိ ဘာလို႔ ေခါင္းရွဳပ္ခံၿပီး စီစဥ္ထားရမွာလဲ။

အဲ စကားစ ျပန္ေကာက္ရရင္ျဖင့္…၊

ဦးေအာင္မင္းလိမ္တယ္လို႔ မေျပာခ်င္ပါဘူး။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းလို ျဖဴစင္တဲ့ ေစတနာရွိတာ ျဖစ္ႏိုင္ပါတယ္။ ျမစ္ႀကီးနားေဆြးေႏြးပြဲမွာ ေကအုိင္အိုရဲ့ ကခ်င္အမ်ိဳးသားအလံကို ေ၀ွ႔ယမ္းျပသြားတာ မ်က္ျမင္ကိုယ္ေတြ႔ပါပဲ။ ဦးသိန္းစိန္လဲ အမွန္တကယ္ကို သေဘာထားမွန္မွန္နဲ႔ ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲေနတာကို ယံုၾကည္ေပးပါ့မယ္။ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္နဲ႔ လက္တြဲၿပီး တုိင္းျပည္ကို စစ္ဖိနပ္ေအာက္ကေန ညင္သာစြာ ဆြဲထုတ္ေပးမယ္ဆိုတာ လက္ခံထားပါ့မယ္။

ဒါေပမဲ့ ဗမာႏိုင္ငံမွာ၊ ဗမာေတြထဲမွာ ဗိုလ္ေန၀င္းလိုလူေတြ မရွိေတာ့တာ ေသခ်ာလား၊ (ဗိုလ္စိုး၀င္းကေတာ့ အထက္ပါအတိုင္း ေျပာထားပါသဗ်ာ။) ေရႊလက္မယူရင္၊ ဘူးလက္ေပးမယ္ဆိုတဲ့ မဟာအမ်ိဳးသားေရးမူ၀ါဒပိုင္ရွင္ေတြ မရွိဘူးတဲ့လား..။ ဗမာ့တပ္မေတာ္ဟာ ျပည္သူ႔အစိုးရေအာက္ကို ေရာက္ၿပီလား။ အာဏာရွင္စနစ္၊ နယ္ခ်ဲ႕စနစ္ကို ေထာက္မခဲ့တဲ့ ဗမာတပ္မေတာ္စစ္တကၠသိုလ္ရဲ့ သင္ရိုးညႊန္းတန္းေတြထဲမွာ (၀ါဒမွိဳင္းတိုက္တာေတြ၊ Brain wash ေတြ ရပ္ဖို႔မဟုတ္ေသးဘူး၊) ျပည္သူ႔အုပ္ထိန္းမႈကို နာခံဖို႔အေၾကာင္းေလးေတာင္ ထည့္ေရးၿပီးၿပီလား။

ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းက မလိမ္ပါဘူး၊ ဒါေပမဲ့ လက္ရွိတိုင္းျပည္က သူေမွ်ာ္မွန္းထားသလုိ မဟုတ္တာ ေသခ်ာတယ္။ ဦးသိန္းစိန္နဲ႔ ဦးေအာင္မင္းကလဲ မလိမ္ပါဘူး။ ဒါေပမဲ့ တုိင္းျပည္က သူတို႔ ေမွ်ာ္မွန္းသလို တကယ္ပဲ ျဖစ္လာမွာလား။

ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းက တိုင္းရင္းသားေတြကို စည္းရံုးသိမ္းသြင္းတယ္၊ (သူေသသြားတဲ့ေနာက္) ၁၄ ႏွစ္အၾကာ တိုင္းျပည္ရဲ့အခ်ဳပ္အျခာကို ေသခ်ာ ခ်ဳပ္ကိုင္ႏိုင္တဲ့အခ်ိန္က်ေတာ့ (ၿဗိတိသွ်တပ္ေတြ မရွိေတာ့တဲ့အခ်ိန္၊ အာရံုမစိုက္ေတာ့တဲ့အခ်ိန္ က်ေတာ့) ေတာင္တန္းေဒသအားလံုးကို ကိုလိုနီျပဳတယ္၊ ခုခ်ိန္ထိပဲ။ 

ပင္လံုစာခ်ဳပ္ဟာ တုိင္းရင္းသားေတြကို သခင္ႀကီးကေန သခင္ေလးဆီ ေျပာင္းၿပီး ကၽြန္ခံခိုင္းတဲ့အျဖစ္ဆိုရင္၊ အခုလုပ္မဲ့ ေဆြးေႏြးပြဲရလာဒ္ (ဖယ္ဒရယ္မူ၊ ဒုတိယပင္လံု ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္၊ ဘယ္လိုပဲေခၚေခၚ)ကေကာ တုိင္းရင္းသားတပ္ေတြကို လက္နက္ျဖဳတ္သိမ္းတဲ့ စာခ်ဳပ္စာတမ္းအတု ျဖစ္မေနႏုိင္ဘူးလား။ ေနာက္ ၁၀ ႏွစ္ ၁၅ ႏွစ္မွာ ဗမာစစ္တပ္က အာဏာျပန္မသိမ္းဘူးလို႔ ဘယ္သူ အာမခံႏိုင္လဲ။

ပင္လံုစာခ်ဳပ္ကေတာ့ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေသၿပီးမွာ ပ်က္ျပယ္သြားတယ္လို႔ ေျပာရမွာေပါ့၊ ဒါေၾကာင့္ ဦးသိန္းစိန္၊ ဦးေအာင္မင္းတို႔ကေကာ သူတို႔ေပးထားတဲ့ ကတိက၀တ္ေတြ၊ စကားေတြ မတည္ခဲ့သည္ရွိေသာ္ အေသခံႏုိင္သလား။ ကခ်င္ကို ထိုးစစ္မဆင္ပါဘူးဆိုတဲ့ စကားေတြ၊ ေကအုိင္အိုဟာ ကခ်င္လူထုကို ကိုယ္စားမျပဳတဲ့ ေသာင္းက်န္းသူသာျဖစ္တယ္ ဆိုတဲ့စကားေတြေလာက္ကေတာ့ ခြင့္လႊတ္ႏိုင္ပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ မၾကာမီ လာေတာ့မယ့္၊ အပစ္ရပ္စာခ်ဳပ္ကေန ဒုတိယေျမာက္(ခ) ၂၁ရာစု(ခ) ပင္လံုကဲ့သို႔ေသာစာခ်ဳပ္ကို ခ်ိဳးေဖာက္မယ္ဆိုရင္ေတာ့ အသက္နဲ႔လဲၿပီး အာမခံသလား ေမးလိုက္ခ်င္ပါတယ္။

ဦးသိန္းစိန္မွ မဟုတ္၊ မည္သည့္ဗမာႏုိင္ငံသားမဆိုေပါ့။ တိုင္းရင္းသားတပ္ေတြကို လက္နက္ျဖဳတ္ၿပီးေတာ့မွ မဟာဗမာတပ္ေတြနဲ႔ ပဥၥမျမန္မာအင္ပါယာႀကီး ထူေထာင္ခဲ့သည္ရွိေသာ္ အေသခံပါမယ္ဆိုတဲ့သူ လက္ေထာင္..။ ေအး..၊ လက္ေထာင္ရဲတဲ့သူ မရွိပါဘဲနဲ႔ ဒီကခ်င္ေတြ အပစ္ရပ္ဖို႔ဆႏၵမရွိဘူး..၊ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးမလိုလားဘူး..၊ အခ်ိန္ဆြဲတယ္ေတာ့ လာမေျပာနဲ႔။ ပါးခ်ည္းပဲ လွိမ့္ရိုက္ပလိုက္မယ္။

ကခ်င္ေတြေျပာတာကို နားေထာင္ၾကည့္။

အပစ္ရပ္တာပဲ ျဖစ္ျဖစ္၊ ႏိုင္ငံေရးေဆြးေႏြးပြဲပဲျဖစ္ျဖစ္၊ ႏုိင္ငံတကာအသိသက္ေသေတြ ေရွ႕မွာလုပ္မယ္။ ဒီစာခ်ဳပ္မရွိရင္ (ခ်ိဳးေဖာက္ရင္) ျပည္ေထာင္စုမရွိ၊ သီးျခားလြတ္လပ္ေသာ ႏုိင္ငံငယ္မ်ား ျဖစ္ကုန္မယ္၊ ဒါကိုမွ ႏုိင္ငံတစ္ခုက က်န္ႏုိင္ငံတစ္ခုကို ၀င္သိမ္းရင္၊ ႏို္င္ငံတကာအသိုင္းအ၀ိုင္းက ၀င္ပါမယ္ဆိုတာကို ေပၚလြင္ေအာင္ ခ်ဳပ္ဆိုမယ္။ ပင္လံုတုန္းကလို ၿဗိတိသွ်ေတြ ဖာသိဖာသာ ေရွာင္ထြက္သြားတာမ်ိဳးေတာ့ မရဘူးေပါ့၊ ဗိုလ္ေန၀င္းလိုလူတစ္ေယာက္ ထပ္ေပၚခဲ့ရင္ စီးပြားေရးပိတ္ဆို႔ရံုတင္မက စစ္ေရးအရ အေရးယူဖို႔အထိ တာ၀န္ခံႏို္င္တဲ့ ႏုိ္င္ငံတကာအသိုင္းအ၀ိုင္းရဲ့ ပါ၀င္မႈကို လိုလားတယ္။ ဒါဆို တိုင္းရင္းသားေတြရဲ့ အမ်ိဳးသားအခြင့္အေရးအျပင္၊ ႏိုင္ငံသားတိုင္းရဲ့ အေျခခံလူ႔အခြင့္အေရးကို ကာကြယ္ႏိုင္မယ္။

ဒီလို ႏို္င္ငံတကာက အာမခံေပးတဲ့ ပင္လံုကဲ့သို႔ေသာစာခ်ဳပ္အရ ျပည္ေထာင္စုစစ္စစ္ဖြဲ႔ဖို႔ ႀကိဳးစားေနတယ္။ ေခ်ာက္ထဲက်ခါနီး ကယ္တင္သြားတာမ်ိဳး ထပ္မျဖစ္ေစရဘူး…။ ျပည္ေထာင္စုအစိုးရစစ္စစ္နဲ႔ ျပည္ေထာင္စု တပ္မေတာ္စစ္စစ္ ဖြဲ႕မယ္။ အညာေဒသဆီက ဗမာျပည္နယ္အပါအ၀င္တုိင္းရင္းသားျပည္နယ္ေတြ၊ ပဲခူး၊ ရန္ကုန္၊ ဧရာ၀တီ၊ တနသၤာရီစတဲ့ တိုင္းရင္းသားအားလံုးရဲ့ ျပည္နယ္ေတြနဲ႔ ဗဟုိအစိုးရအၾကား အာဏာခြဲေ၀မႈ မွ်ေခ်တစ္ခု တည္ေဆာက္မယ္။ ျပည္နယ္တစ္ခုခုက ခြဲထြက္ခ်င္ရင္ သို႔မဟုတ္၊ တိုင္းတစ္ခုခုက ျပည္နယ္အဆင့္ေတာင္းလာရင္ ျပည္ေထာင္စုအဆင့္မွာ ဆံုးျဖတ္မယ္၊ လိုအပ္ရင္ စစ္ေရးအရ အေရးယူမယ္။

ဒါမွ ဖယ္ဒရယ္ျပည္ေထာင္စု စစ္စစ္လို႔ ကမၻာမွာ ၀့ံၾကြားႏုိင္မွာေပါ့…။

အင္း ေျပာသာ ေျပာေနရတယ္၊ သမၼတႀကီးက ငါအေသခံတယ္၊ ငါဟာ (၂၁) ရာစုျမန္မာျပည္ရဲ့ တစ္ဦးတည္းေသာ သမၼတျဖစ္ရမယ္။ ေပးခဲ့သမွ် ကတိေတြ ဖ်က္ၾကေတာ့၊ မဟာဗမာအင္ပါယာႀကီး ျပန္တည္ေထာင္ၾကေတာ့ ဆိုရင္ ဒုကၡေရာက္ဦးမယ္။ သူအေသခံတာက အသက္တစ္ေခ်ာင္းတည္း (အာဇာနည္စာရင္းေတာင္ ၀င္ခ်င္၀င္ေနဦးမယ္)၊ ကခ်င္ေတာင္ေပၚသားေတြ ေသေၾကမွာက ေနာက္ထပ္ႏွစ္ေပါင္း မ်ားစြာ..။ မျဖစ္ေသးပါဘူး။ က်ေနာ္စိန္ေခၚထားတာကို ျပန္ရုပ္သိမ္းမွ…..

“သမၼတႀကီး က်န္းမာပါေစ..၊ သမၼတႀကီး ခ်မ္းသားပါေစ…။ သားသားက ေနာက္တာ..၊ တကယ္ မေသလိုက္ပါနဲ႔ဦး…။ ေနာက္တစ္ေခါက္က်ရင္သာ US, UK, EU ေတြကို ပါေအာင္ ေခၚေပးေနာ္.. လိမ္မာတယ္…”

၂ ႏွစ္ျပည့္ကခ်င္စစ္ပြဲကို ရည္စူးလ်က္ …….

ေမာင္ေရခဲ

 

Ref : JP kasa