ဗမာလူမ်ဳိးမ်ားရဲ႕ ႏုိင္ငံေရး စံ မ်ား

ဗမာလူမ်ဳိးမ်ားရဲ႕ ႏုိင္ငံေရး အေတြးအေခၚမ်ား ျမစ္ဖ်ားခံရာ ေဒသကုိ စူးစမ္းေလ့လာထားေသာ ႏုိင္ငံေရးသမုိင္း သုေတသီ ေဒါက္တာ ေမာင္ေမာင္ႀကီး ရဲ႕ "Burmese Political Values" ဆုိတဲ့ စာအုပ္ျဖစ္ပါတယ္။

(၁) ပုဂံေခတ္ကစၿပီး အၾကြင္းမဲ့ အာဏာ ရွင္ စနစ္ေအာက္ကုိ ေရာက္ရွိခဲ့ေသာ ဗမာ့လူ႕ေဘာင္ဟာ ပါလီမန္ ေခတ္ရွိခဲ့ေသာ္လည္း အာဏာရွင္ စနစ္ကုိ မစြန္႔လႊတ္ခဲ့။ အာဏာရွင္ စနစ္ ဆက္လက္ရပ္တည္ ေနျခင္းဟာ ဗမာ ျပည္သူအမ်ားပုိင္း အဲဒီ စနစ္ကုိ မွန္တယ္ထင္ၿပီး လက္ခံထားလုိ႔သာ ျဖစ္တယ္။

(၂) ဗမာ မင္းမ်ားလက္ထက္ သမုိင္းတေလွ်ာက္ ဗမာျပည္သူမ်ားဟာ ဘုရင္မင္းမ်ားကုိ အမႊန္းတင္မႈ အမ်ဳိးမ်ဳိးေတြ႕ႏုိင္ေပမယ့္ လက္ေတြ႕မွာ ဘုရင္မင္းမ်ားကုိ ရန္သူမ်ဳိး ငါးပါးမွာ ထည့္ထားတယ္။ အေၾကာင္းမွာ ဘုရင္မင္းမ်ားကုိသာ ဖါးေသာ အသုိင္းအ၀ုိင္းသာ ရွိၿပီး၊ ဘုရင္မင္း အသုိင္းအ၀ုိင္းဟာ ျပည္သူမ်ားကုိ ေကာင္းက်ဳိးထက္ ဆုိးက်ဳိးပုိေပးသူ မ်ားျဖစ္တယ္။ ျပည္သူမ်ားကုိ အႏုိင္အထက္ ျပဳမႈနဲ႔ အုပ္ခ်ဳပ္ခဲ့တယ္။ အေနာက္တုိင္း ဘုရင္မ်ားလုိ ဥပေဒ စံ နဲ႔ မအုပ္ခ်ဳပ္ခဲ့။ ဘုရင္မင္းမ်ားရဲ႕ ႏႈတ္မွ ထြက္ေသာ စကားဟာ ဥပေဒ ျဖစ္ခဲ့တယ္။ ဘုရင္မင္းမွစ၍ ေနာက္လုိက္မ်ား အဆင့္ဆင့္ ေအာက္ေျခ ရပ္ရြာ အုပ္ခ်ဳပ္သူမ်ားအထိ ျပည္သူမ်ားကုိ ဒုစရုိက္ ဂုိဏ္သား တဖြယ္ အုပ္စုနဲ႔ အႏုိင္က်င့္သူမ်ား ျဖစ္တယ္။ အထက္ကုိသာ ဖါးၿပီး ေအာက္ေျခကုိ အႏုိင္က်င့္ၾကတယ္။ ၾကာလာေတာ့ ျပည္သူမ်ားဟာ ႏုိင္ငံေရး ဆုိတာ သူတုိ႔နဲ႔ မဆုိင္၊ အုပ္ခ်ဳပ္သူ လူတန္းစား မင္းမႈထမ္း မ်ားအတြက္သာ ျဖစ္တယ္၊ ဆုိတဲ့ အေတြးမ်ား အျမစ္စဲြလာတယ္။ အုပ္ခ်ဳပ္သူမ်ားကလဲ ႏုိင္ငံေတာ္ ဆုိတာ သူတုိ႔ ကုိယ္ပုိင္ ပစၥည္း၊ ျပည္သူအားလုံး နဲ႔ မဆုိင္ဘူး လုိ႔ သေဘာထားလာတယ္။ မင္းမႈထမ္းမ်ား မေကာင္းမွန္းသိေပမယ့္ မင္းမႈထမ္းေတာ့ လုပ္ခ်င္ၾကတယ္။ အာဏာ ပါ၀ါ အတြက္ ျဖစ္တယ္။

(၃) ဗမာဘုရင္မင္းမ်ားလက္ထက္ ဥပေဒေတာ့ ရွိခဲ့ေပမယ့္၊ အုပ္ခ်ဳပ္ခံ လူတန္းစားမ်ားအတြက္သာ ျဖစ္တယ္။ မင္းမ်ဳိးမင္းႏြယ္ နဲ႔ မင္းမႈထမ္းမ်ားကုိ တရားစီရင္ဖုိ႔ မဟုတ္။ အားလုံးကို ဥပေဒ ေအာက္ တေျပးညီ တရားစီရင္ရမယ္ ဆုိတာလဲ သာမန္ျပည္သူေတြ မသိခဲ့ပါ။ ဘုရင့္အာဏာ ကုိ တရား၏ မတရား၏ ဆုိၿပီး ဘယ္သူကမွ ေမးခြန္းမထုတ္ၾကပါဘူး။ သဘာ၀ လုိ႔သာ ရႈ႕ျမင္တယ္။

(၄) အဂၤလိပ္ေခတ္ဟာ ျမန္မာ့အခ်ဳပ္အခ်ာ အာဏာက်ရႈံးခဲ့တယ္ ဆုိေပမယ့္၊ ဥပေဒအတုိင္း အုပ္ခ်ဳပ္တတ္တဲ့ ဓေလ့ ကုိ ဗမာ့လူ႕ေဘာင္ထဲ သယ္ယူလာလုိ႔ ျမန္မာ ဘုရင္ေခတ္ထက္ သာမန္ ျပည္သူမ်ားရဲ႕ လူေနမႈဘ၀ ပုိလုံၿခံဳၿပီး အဆင္ေျပခဲ့တယ္။ ျမန္မာ ဘုရင္မ်ားလက္ထက္မွာ ျပည္သူမ်ားဟာ ဘုရင္ထက္ ခ်မ္းသာေအာင္လုပ္ဖုိ႔ ေၾကာက္ၾကတယ္။ အဂၤလိပ္ေခတ္မွာ ဥပေဒ နဲ႔ အုပ္ခ်ဳပ္ခဲ့တဲ့ သာဓက တခုက လုပ္ႀကံမႈမွာ ပါ၀င္တယ္လုိ႔ သကၤာမကင္း ျဖစ္ခံရတဲ့ ငႏုိင္ ဆုိသူကုိ အဂၤလိပ္ အရာရွိ တစ္ဦးက ရုိက္ႏွက္ညွင္းပန္းၿပီး ေျဖာင့္ခ်က္ေပးခုိင္းတဲ့ ကိစၥကုိ ဗုိလ္မွဴႀကီး စေလဒင္က အဂၤလိပ္ ဗုိလ္ခ်ဳပ္ႀကီး ပရင္ဒါဂတ္ ဆီစာေရးသား ေပးပုိ႔ခဲ့လုိ႔ တရားရုံးက အဲဒီ ေျဖာင့္ခ်က္ကုိ အသိအမွတ္ မျပဳေတာ့ပါဘူး။

(၅) ဘုန္းေတာ္ဘဲြ႕ေတြနဲ႔ သူရဲေကာင္းအမႊန္းတင္တဲ့ အစဥ္အလာ ဆန္႔က်င္ၿပီး ျမန္မာ့ ႏုိင္ငံေရး အေတြးအေခၚရဲ႕ အားနည္းခ်က္ေတြကုိ ေဖၚျပမွာမုိ႔ ျမန္မာ ပရိသတ္ ကေတာ့ ေက်နပ္မွာ မဟုတ္ပါဘူး လုိ႔ အမွာစာ မွာ ေရးသားထားပါတယ္။

ေဒါက္တာ ေမာင္ေမာင္ႀကီးဟာ ယခင္ မႏၱေလး သကၠသုိလ္က သမုိင္း ပါေမာကၡ လုပ္ေနရာက ဦးေန၀င္း အစုိးရ ကုိ ေ၀ဖန္ခဲ့လုိ႔ အလုပ္ျဖဳတ္ခံရသူ ျဖစ္ၿပီး၊ ေနာင္မွာ အေမရိကန္ သကၠသုိလ္တခုမွာ နည္းျပ ဆက္လုပ္ရင္း ၁၉၈၃ ခုႏွစ္မွာ ဒီ စာအုပ္ ကုိ ျပဳစုခဲ့ပါတယ္။

ဒီစာအုပ္ဟာ ၾကာခဲ့ၿပီ ဆုိေပမယ့္ ဒီေန႔ထိ အျမစ္သြယ္ေနတဲ့ အာဏာရွင္ အသုိင္းအ၀ုိင္း နဲ႔ အာဏာရွင္ စနစ္ကုိ သေဘာမက် သည့္တုိင္ အာဏာရွင္ အသုိင္းအ၀ုိင္းမွာ ၀င္ဆန္႔ ခ်င္သူ ျမန္မာ ႏုိင္ငံသား မ်ားကုိ မီးေမာင္းထုိးျပ ေနသလုိ မွန္ေနဆဲပဲ ျဖစ္ပါတယ္။

ေဒါက္တာ ေအာင္ခင္ မွ တခါ ေကာက္ႏုတ္တင္ျပ ခဲ့ဖူးပါတယ္။ (http://goo.gl/QM263)

ေဒါက္တာ ေအာင္ခင္ ေကာက္ႏုတ္ တင္ျပထားခ်က္မွ အခ်ဳိ႕ကုိ ျပန္ၿပီး ေကာက္ႏုတ္ျပျခင္း ျဖစ္ပါတယ္။
(duwa kachin facebook)